't Amsteldams flvytertie fluytende op zyn fluytje sijn Amsteldamsche boertighe ghesangen op boertighe voysjes

(1626)–E. Pels de Jonge– rechtenstatus



[pagina 12]
[IN Phoebus held're glans]
Op de Wyse: Wat speelter in mijn sin, secht dart'le Harderin. 1. IN Phoebus held're glans Vlecht Silvia een Crans Van Roosen root, en wit, om t'avont aen den dans Mee te gaen // die sy aen Malcand're t'samen hecht, En met Maechde-Palm groen, haer Cransje cierlijck vlecht. 2. Dewijl dat Coridon Hem schuylde voor de Son.
[pagina 13]
En vrolijck op sijn Harders Fluytje doe begon In het Riet // een nieu Liedt Te schrillen soetjes uyt, So dat het aen den Oever weerschatrend' over stuyt. 3. Waer door dat Silvia Haer held're stemme dra Op hefte, en haer Coridon vryde na, Soo insoet // dat hy moet Een toontje hoogher gaen, Om de wijs van Silvia beter te verstaen. 4. Terstont Silvia sweech, En van haer plaets op steech, Soo dat sy Coridon soetjes van acht'ren kreech,
[pagina 14]
Wiens ghesicht // sy seer licht Bedeckte met haer hant, Dies Coridon hem van Silvia verrast vant. 5. Silvia ghy zijt die Doet dat ick niet en sie Sprack Coridon laet los, ick heb gheraden wie My bedeckt // dus aftreckt U handen van myn Ooch, Ghy zijt ô Silvia die my aldus bedrooch. 6. Waer op dat sy los liet,
[pagina 15]
En Coridon die biet Haer een kus, omdat hy haer had sien comen niet, Maer sy heeft // hem beleeft Tien kusjes voor gejont, Die Coridon haer weer toe telde voor sijn Mont. Al met der tijdt.