Mengelzangen
(1717)–Andries Pels– Auteursrechtvrij
[pagina 229]
| |
[pagina 230]
| |
lach - - - - - - t maar met haar
dwang, En ydel poogen, En
lach - - - - - t, en lach - - - - -
t maar met haar dwang, En ydel
poo-gen.
| |
2.De onzék're hoop bedriegt ons door gedachten.
't Geen zy bezitten laat
| |
[pagina 231]
| |
Is dikwyls niet dan kwaad,
En 't goed, En 't goed, helaas! geeft zy ons in verwachten. bis.
| |
3.Gelukkig zyn zy die zich niet vertrouwen
Op gunst der grooten; maar
Op deugden: want die daar
Op grond- Op grondvést zal gerust, en zéker bouwen. bis.
| |
4.De liefde komt met vleugels in de harten,
En kruipt in 't weeld'rig bloed
Zo stil, zo zacht, zo zoet,
Maar lang- Maar langzaam gaat ze wég, en baart ons smarten. bis.
| |
5.Wat doet de minnenyd den ménsche al lyen!
Hoe roert zy 't ingewand,
En slaat 't gezond verstand
Met blind- Met blindheid? ://: en het hart met raazernyen? bis.
|
|