Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij
[pagina 133]
| |
menschelyke stand, Die, dryvende
op de snélle schachten Van onnaaspoorbaare
gedachten, Vlieg boven 't hél gestarnte,
en met een' stou-te hand 't Uitspansel
meet, vind me in eene éngte
naauw bevangen, En blyf in de omtrék
 | |
[pagina 134]
| |
van een min'lyk weezen hangen. En
blyf in de omtrék van een min'lyk
weezen hangen.
 2.
O schoone Réden! myn' beminde Réên van staat!
Zie, hoe Verstand wordt opgetoogen!
Wat uw' verdiensten al vermoogen!
Aanschouw, myn heil! myn' hoop! myn' heul! myn toeverlaat!
Aanschouw eens, hoe Verstand belydt niet meer te weeten,
Dan zyn begrip uw' waarde is magtig af te meeten.
Dan zyn enz.
|
|
