Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij
[pagina 123]
| |
straks zyn uitgedronken, Op den
wélvaart, op den stand Van 't lieve Vaderland;
Dewyl de gulde Vréê, Het
més, daar de oorlóg ons de beurs meê
sneê, Heeft gestooken in zyn' scheê.
Nu hoort men niet van véchten, Vlooten
 | |
[pagina 124]
| |
branden, Dórpen sléchten, Al de twist Is
mét den Bisschop, en den Brit geslist; Of
zo men nu malkand'ren zit na 't gat, Het
is met Roemers nat; Men toon' zich
dan als dapp're knéchten, Men
doe een' stórm op 't volle Vat.
 | |
[pagina 125]
| |
2.
De Pacht
Zal daar wél één daalder meêr om gélden,
En wy voor braave Hélden,
Voor Liefhébbers van den Staat,
Passeeren, kameraad;
Ja zo de Franschman kwam,
Die onlangs voor zich néêr keek als een Lam,
En nu ziet als een Leeuw zo gram,
Wy zouden staan als Moffen;
Al zyn snorken, al zyn stoffen
Was maar wind,
Hy zou zo slécht staan kyken als een kind;
En vreezen ons, zo boorde vol van moed,
Of Wyn, dat 's éven goed,
De Franschman zoudt 'er glad voor boffen,
De Wyn is 't réchte héldenbloed.
3.
De Wyn
Maakt een' dollen duivel van een' blooden,
Maakt Ménschen schier tót Góden,
Maakt ons jong, al zyn we grys,
Maakt zélf de jonkheid wys,
En vol van weetenschap;
Den stommen bok ontbreekt het aan geen klap,
Als de Wyn klimt in zyn' kap:
| |
[pagina 126]
| |
Het Wyntje maakt den praater,
Ellik een die roert den snaater,
Als zyn mond
Den smaak récht wég heeft van den ouden Hond;
Kom drinken wy dan wakker dat 'et snort,
Die lang wacht schiet te kort,
Dat gaatje voor; avoes, Confrater,
Ik kan wél mérken waar 't u schort.
|
|
