Mengelzangen

[p. 48]

[Zo wreed kan geen schoone weezen]

1.

Zo wreed kan geen Schoone weezen,
Of lang lyden zet haar om: Die volharden
zonder vreezen, Mint men eind'lyk
wéderom. 't Is al zoet; niets kan mishaagen
Van de Schoone, al is zy tóts;
Daar een beekje door wil jaagen,

[p. 49]

 

Viert het zand niet weinig bóts; Druppels

 

door gestaâge slagen, Hollen de al-lerhardste

 

róts.

2.

Nooit is wéderstand gevonden,

Of de tyd bragt haar ten val;
Zyt standvast, dat zyn de gronden
Daar men 't al door winnen zal.
't Is al zoet; niets kan mishaagen
Van de Schoone, al is zy tróts, enz.