99 beesten en een boer

Dertiende Tooneel.

De Vorigen, DOKA.

doka,

verschrikt de deur openende.

Och lieve heer! wat is er te doen.... Wat is 't?

jan,

verlegen.

Daer, ziet de 't nu wel, broêre.

pieter.

't Is een kanonnier die meer dorst heeft dan vaek.

(Doka beziende.)

ho! ho!

[p. 41]

jan,

naderende.

Doka! 't is myn broêre de militairesoldaet, die geerne een glas zou drinken....

pieter.

Ha! 't is Doka... Duivels! excuseert, myn lief kind... hy heeft misschien een beetje hard geklonken, myn broeder.

doka.

Dry ruiten gebroken.... 't ziet er hem lief uit.... tante gaet lachen, als ze thuis komt.

pieter.

Maek geen attentie.... 't is altyd alzoo dat de ruiten verslyten. - Zy is bekoorlyk. - En 't was om u te verzoeken ons de dry fleschen witten wyn van achter de boterkuip franco te laten geworden.

doka.

Wat! de wyn van myne tante.

pieter.

Hy wordt natuerlyk de wyn van uw onkel, vermits alles in 't huwelyk in gemeenschap is, als het burgerlyk wetboek geen blague is.

doka,

in huis terugkeerende.

Ha! dat is een verschil.

jan,

ter zyde.

Dat is een stoute kerel dat, dat is een stoute kerel.

doka,

hem twee flesschen gevende.

Daer zyn er altyd twee om te beginnen, mynheer de militaire. - Hewel! Jan, houd 'nen keer uw glas.

jan.

Och! jongens!

pieter.

Aendoenlyk tooneel!... de schoonheid die den nektar schenkt aen de dapperheid en aen den landbouw, poëtisch gesproken.

(Hy drinkt.)

[p. 42]

jan,

na gedronken te hebben.

Kyk! dat loopt er nog al zoet in.

pieter,

zyn glas reikende.

Gelyk een olie. - Het coupleetjen is uit, bis.

(Op 't oogenblik dat ze de glazen omhoog heffen, verschynt De Letter in 't verschiet.)

pieter.

Kyk! daer is papa A. B. C.