Tocht over de rivier

[p. 6]

[Tocht over de rivier!]

Het is 11 uur 's morgens. Adalio en zijn vrienden zitten aan de waterkant. Ze praten over wat ze vandaag eens zouden kunnen gaan doen maar niemand heeft een leuk plan.

Hengelen? Hebben we gisteren ook al gedaan.

Vliegeren? Vliegers zijn kapot, printa^* is op.

Voetballen: veel te warm!

Zwemmen: vanmorgen al gedaan.

Maar wat dan wel?

* Hiermee wordt het raamwerk van de vlieger gemaakt.

[p. 7]

[p. 8]

Adalio: ‘Jongens kom op, we hebben nog maar een paar dagen vakantie. Straks zitten we weer op school. Nu kunnen we nog doen wat we willen en we zitten ons te vervelen!’

[p. 9]

[p. 10]

‘Heey! Ik weet wat leuks!’, zegt Amoida: ‘Laten we een korjaal pakken en naar die verre kreek varen. Alsof we ontdekkingsreizigers zijn...! Kijken wat we daar vinden.’

[p. 11]

[p. 12]

De andere kinderen vinden het een goed plan.

‘Yess! Doen we! We gaan op onderzoek uit! Misschien vinden we een schat, een zak met oude goudstukken of zo....’

[p. 13]

[p. 14]

Alle kinderen nemen hun zwemvest en klimmen aan boord van de korjaal^*. ‘Goed idee, Amoida,’ zegt Adalio. ‘Wie weet wat voor geweldigs we zullen vinden. Misschien zijn we straks allemaal rijk!’

* Korjaal = Boot

[p. 15]

[p. 16]

‘Als ik rijk ben, bouw ik een huis voor mijn moeder,’ zegt Norine.

‘Ik koop een grote buitenboordmotor voor mijn vader!’ roept Odang.

‘En ik..........’, maar dan is het ineens stil. De korjaal is de kreek in gevaren en wat vinden ze daar? Zeker geen schat!!!

Norine roept: ‘Kijk! Wat is dat nou allemaal? Bah! Dat is echt vies!’

[p. 17]

[p. 18]

In het water is alleen maar rommel: blikjes, plastic zakken, flesjes, plastic bekers, zelfs autobanden. Hoe is dat allemaal daar terecht gekomen? Blijkbaar is het allemaal afkomstig uit hun dorp.

Troep die in de rivier is gedumpt en met de stroom in de kreek terecht is gekomen.

[p. 19]

[p. 20]

De kinderen zijn even stil maar dan praten ze ineens allemaal door elkaar.

‘We moeten....’ ‘Als we dit....’

‘Nee, dit kan toch niet!’ En allemaal zijn ze het er over eens: dit mag niet!

Hier moet iets gebeuren, we moeten iets doen.....

Amoida vindt dat ze met z'n allen de troep moeten opruimen. ‘En dan moeten we afspreken dat het nooit meer zo vies mag worden!’

[p. 21]

[p. 22]

Als de kinderen het aan hun ouders vertellen, weten die niet wat ze moeten zeggen, ze zijn net als de kinderen echt geschrokken en teleurgesteld. Maar ze zijn ook trots op hun kinderen.

‘Jullie zijn goede kinderen,’ zegt de vader van Adalio. ‘We houden meteen een krutu^*, want jullie hebben gelijk, dit mag niet zo door gaan! Dit is heel erg.’

* krutu: dorpsvergadering

[p. 23]

[p. 24]

Terwijl de krutu^* aan de gang is, wachten de kinderen buiten in spanning af. Ze hopen dat hun plan om de rivier schoon te maken door mag gaan. Ze bespreken hoe ze met stokken en met harken het vuil uit de kreek zullen opvissen en in vuilniszakken doen.

* krutu: dorpsvergadering

[p. 25]

[p. 26]

Gelukkig! Ze krijgen goed nieuws. Het hele dorp maakt zich gereed om te gaan schoonmaken. Een stuk of tien korjalen varen met grote mensen maar ook met kinderen naar de kreek en alle vuil wordt uit het water gevist.

[p. 27]

‘Nou,’ zegt Amoida. ‘We hebben dus geen schat gevonden!

Het lijkt niet eens op een schat!’. ‘Maar,’ zegt Norine, ‘dit was eigenlijk beter dan een schat. Nu staan overal vuilnistonnen.

Zo blijft de rivier schoon voor ons en ook voor alle dieren die er wonen. Dat is nog beter dan een schat!’. En daar heeft Norine gelijk in, want vuil in de rivier is echt vies en voor niemand gezond!

[p. 28]