Limburgse vastelaovend-leedjes(1974)–Bertha Paulissen-Willen– Auteursrechtelijk beschermd Vorige [pagina 192] [p. 192] é Weurdje nao... Dat waor 't dan, oet oze sjat Va leedjes in 't plat. En ech ich gaon der prat Op, dat ich ze in dit beukske höb gezat De vastelaovend va Limburg, is Veur de res van 't landj ei gemis, Was te door eine sjlager neet kris Ich dach dat dat ederein wis. Want veul luuj oet oze dichtersjtandj Gove hun leedjes oet de handj Wore es sjriever vaste klantj En holpe daomit, de res van 't landj. Noe höbbe veer veul van die leedjes trök Ich ben blie, dat 't allemaol is gelök 't Begin is dao, zeet noe gein zök En blif veur vastelaovend sjtaon op eur sjtök Ver zeen aan taal en weurd zoa riek Veer höbbe oos eige luuj veur meziek Hauwt vastelaovend good vas, en 't bliek 't Is get van ôs, en veer höbbe geliek........ B. Paulissen-Willen Vorige