Limburgse vastelaovend-leedjes

Schlager 1959

Teks: J. Drabbels
Meziek: Zie de boerinnekes

De vastelaovestiêd is weer gekómme
Mèt Panhael en mèt Pol, make wae weer väöl lol.
Gein zoêr gezichte en auch neemes brômme
En eederein duitj mèt, van sjmörges toet in bèd.

Refrein:
Laot ze mer rolle, laot ze mer gaon
Mèt de sjpoetnik nao de maon.
Wae make laege en väöl plezeer
Mèt Sjaak en Math häör beer.

Oos Hael waerdj deftig noe mèt al ziên pleine,
De sjpeeltuin is ein pracht, det haaj men noëets verwachtj.
Toch hoove wae ôs daorôm niks te meine,
't Blieftj nog hiëel gewuëen: Biej Maan, Tant Tièn en Tuëen.
Refrein:

En begintj 't beer ôs auch eins get te drökke
't Löptj toch van allein, mer neemes tiënge de bein.
En kan de broêne 't auch neet miëe rökke
Toch geine wiltj nao hoê, auch net die vanne sjloês.
Refrein:

Zoëe zôlle wae de vastelaovendj viere,
Wae zeen wie allemaol vrinj, 't is net ein groëet gezin.
En d's Dinsdigsaoves is 't potvertiëere
Den duitj 't ôs weer leid, es 't twellef oere sjleitj.
Refrein: