Limburgse vastelaovend-leedjes

Vierde couplet De puinebrök

Jongheit geit zoe snel veurbie,
Men is soms gauw getrouwtj,
Toch dinktj men gair aan vreuger trök...
Niks hieet ös dan berouwdj!
En zuut men dao ei pairke staon,
Dinkste det hub ich dao ouch gedaon!
Refrein: