Limburgse vastelaovend-leedjes

[p. 54]

ELF VAN ELF

[p. 55]

Elf van elf

L. Winters
H. Verhagen

Riek en erm, jônk en ald
Venlonaere, blief neet kald
Sloet ôg aan, mit ôg vaan
Bej ôzze jocus-haan.

Refrein:
Elf van elf, sjprik vanzelf
Kump eine joeksige tiëd
As jocus-haan zien leedje kreit
De greeke jao ten sjpiet
En dan nog haet, ech venloos blood
Dae strek ziene nek, en kreit ens good
Nöw alle zörg opzie, och luu
Kukeleku, kukeleku, kukeleku.

Weg mit zörg leef en leid
Luuster waat dit haenke kreit
Doot as ziet ge verruuk
Dit oor kump noeit mier truuk.
Refrein:

Allemaol, krei ens mei
Klinke môt op straot en wei
In café, zaal of hoes
Tot baove op 't stadhoes.
Refrein: