Limburgse vastelaovend-leedjes

Det slökske en det muulke

Teks en meziek: Mevr. Cuypers-Jansen

Kiektj mer eins noa oeëze Toeën,
Dae es echt zoeë joonk neet meer,
Mer nieesse dueet hae neet,
En zörg hieet hae neet,
Hae laeftj zun laeve met plezeer.

Refrein:
Hae drinktj zoee gaer un slökske noow en dan,
Zueet hae un glaske of un fleske stoan.
Hae gueeftj zoee gaer un muulke noow en dan
Zueet hae und maegdje of un vrouwke gaon.
Joa det slökske,
En det muulke,
Doa profetieertj hae van.
Van det slökske,
En det muulke,
Zoeelang hae potvertieere kan!

Dootj mer eins as oeëze oeëme Toeën,
En deenktj auch eins aan plezeer,
Mer nieesse moo-jei neet,
En zörg maaktj uch neet,
Vae laeve toch mer eine kieer.
Refrein: