Limburgse vastelaovend-leedjes

't Sjunste vuur miech

Teks en meziek: J. Pauwels

Went inne vroagt,
wat is 't sjunste op de welt,
zaan iech, ing kis vol jeld
't leefste ongetseld, doabij ee meëdsje
wat mie hets-je dan jevilt,
dat is vuur miech 't sjunste op de welt;
han iech dat alles dan kasseerd,
zaan iech, dat meëdsje onsjeneerd:

Refrein:
Ja, wat han iech diech jezaat,
dats doe 't sjuntste bis,
't allersjunste bis;
ja, wat han iech diech jezaat,
doe bis 't sjunste wat der Herjod hat jemaat

En sjpils doe toto en doe has in kieër jeluk,
doe kries 'n fienge pluk, 'n sjtüts vuur i-jen ruk,
Bis noch jezonk van haats ziech dan mer wirkliech vroeë
de vaan eroes, weë wilt os nog jet doeën,
krien diech der toto-sjien in heng
en zing da kreftig der refreng: