Beatrijs. Dramatisch verhaal der middeleeuwsche legende volgens den tekst van het Haagsche handschrift

[p. 125]

Naspel

Beatrijs in den omheinden tuin ziet als in verbeelding den abt buiten het klooster de twee kinderen uit het huis van de weduwe met zich meenemen.

De Abt.

 

Haer moeder hiet beatrijs.

1030

Loef gode ende prijs

 

Ende maria, die gode soghede,

 

Ende dese scone miracle toghede!

 

Si halp haer uut alre noet.

 

Nu bidden wi alle, cleine ende groet,

1035

Die dese miracle horen lesen,

 

Dat maria moet wesen

 

Ons vorsprake int soete dal,

1038

Daer god die werelt doemen sal.

 

Amen.

[p. 129]

Terwijl de abt met de kinderen heengaat, is Beatrijs blijkbaar in zielestrijd: ze schijnt naar haar kinderen toe te willen en reikt de handen als in een bewogen te gemoet komen,

Doch als van uit den hoogen komt de lofzang aanzweven:

 

Ave Regina coelorum,

 

Ave Domina Angelorum:

 

Salve radix, salve porta

 

Ex qua mundo lux est orta:

 

Gaude Virgo gloriosa,

 

Super omnes speciosa:

 

Vale, o valde decora,

 

Et pro nobis Christum exora.

V. Dignare me laudare te Virgo sacrata.

R. Da mihi virtutem contra hostes tuos.

[p. 131]

Beatrijs wendt zich om, ziet: Maria, gevolgd door haar twee engelen-boden binnen wandelen in de kloosteromheining, de sakristij en het onzichtbaar koor der kapel.

Zij volgt.

In de sakristij luidt zij de klok.

De rei van nonnen schuift door de sakristij in de kapel.

Beatrijs zakt voor het Maria-beeld op de kniën.

De zusters zingen,

Hun slotzang is de lentezang van het begin:

Regina Coeli.