| |
| |
| |
Een deuntje voor zekere dominees.
Qui hi cum longis Palliis?
Hoe zien zy soo beschreyt?
Totius Mundi sunt fratres,
En die haer geeft, hun vrindt;
Van meenig eerlijk Kindt.
Hic clamant Poenitentiam,
Bed, cum vidaes Essentiam,
't Zijn Schelmen in haer huyt.
Qui fulminant in Cathedra;
Dat doer, het is goet koop:
Sed cum tenent in latebra,
Een Roemer van een Stoop.
Haer darm staer op de leest:
Quam validum sit Poculum,
Hy sterft en geeft de geest,
Frequentant Consistorium,
| |
| |
En seyd'; og dat de Haeg!
Eens posset reddere Lotium,
't Wiert beter alle daeg.
Sunt omnium terrum Domimi,
Nets is, dat haer onibreekt:
Als hy daer tegen spreekt.
En steken 't in haer Rok:
Profectò non sunt somnia,
De Staet die lag heel siek;
Gebruyt hadt met de Piek.
De minste droeg een pluym,
Qui hos Fratres Collegii,
Braef klopten op den Duym.
En dient u van, den Tijdt;
Soo raekje 't Volkje quijt.
Cum jactant adhuc Stemmata,
Draeyt 't op een Mankpoot uyt.
| |
| |
Vivunt instar Pontificum;
En happen na vreemdt Goedt:
Voorleggen u niet quaets.
Tum clamitat Faex populi,
De Harder is niet valsch!
Nos monet, cum sunt Scopuli;
Maer 't Hooft deugt niet een hair,
Schenkt haer een Oxhoofd Wijn:
'k Wedd', Jambici Senarii
Noyt op 't Tooneel en zijn.
Tot Jan Baptistens schae,
't Is vuyligheyt, voorwaer:
Nos vos reddemus sospitas
| |
| |
Gaet 's avondts nu in 't Spel.
Die tot 's Kroegs voordeel zijn;
Pro hoc habet sub tegulis,
Plus nimis jam peccaveram,
Schreef ik mijn Naem 'er by.
Van dat ik sprak soo koen;
Et spera, quod sit bene jam:
Want 'k heb een Wijf van doen.
|
|