Geestige wercken

De smaekelose.

Stemme: La Contesse nouvelle.

OF ick schoon mijn tongh, verhemelt, en mijn mont verbrande,

Jae mijn gantsche smaeck verloor,

'k Acht dien brant voor schae noch schanden;
Noch met droef gekners der tanden

't Veyl verlies der Smaeck aenhoor.

'k Schep mijn grootst vermaeck,
Soo ras ick daeghs ontwaeck,

In de smaeckeloosheyt van het fijnst gevoel.

Nimmer staet mijn breyn gespannen

Voor verwijftheyts richter stoel:

Maer bemin met 't pronck der mannen

't Grofts bejeegnen't ruwst gewoel.

Lecker, noch ontmant, noch kints, my niemant recht mach hieten;

Vraetigh was ick nimmermeer.

Niets en kan my meer verdrieten,

[p. 73*]

 

Dan de wijn in 't lijf te gieten,

 

En te schocken als een beer.

 

'k Haet de wijn met ys,

 

De kostlijckheyt 'k misprijs

 

In de spijs, en dranck, en roock, en min, en baen.

 

Wegh met Hasen en Conijnen,

 

Met Pastey, of Taert, of Vlaen,

 

Wegh met Fransch' en Rijnsche Wijnen;

 

Water kan mijn dorst verslaen.

 

 

 

'k Spil geen gelt in kost, of roock, of noodeloose drancken,

 

'k Houw van Nieskruyt, noch Toebacq,

 

Noch van and're scherpe stancken;

 

'k Wil u 's morgens licht bedancken

 

Voor den Alsem, of Aracq.

 

'k Spil geen ochtent-tijt

 

Met vraetigh groot ontbijt

 

Van Boullonnen, of Patees de Marazijn.

 

's Middaeghs ban ick van mijn taeffel

 

Al het leckre bier en wijn,

 

En veracht de Struyf en Waeffel

 

Meerder dan het sterckst fenijn.

 

 

 

't Leven soud' my lichtlijck van Pythagoras behaegen,

 

Soo 't Spartaensche minder was.

 

'k Sal noyt Curtius beklagen,

 

Noch na and'ren nootdruft vragen,

 

Dan 't gebruyck van mes en glas.

 

Wegh met Mark' Antoon,

 

Sijn wellust dunckt ons hoon;

 

Of wel Cleopatr' hem noch soo deftigh scheen.

 

'k Sal nae Nectar-dranck niet haecken,

[p. 74*]

 

Noch naer and're Godlijckheen;

 

Noch by 't vuyl vet Ammelaeken

 

Al mijn smaeck en lust besteen.

 

 

 

Prins, die door konst de smaeckeloosheyt smaeck kont geven,

 

Laet mijn sangh u smaecklijck sijn,

 

Soo begeer ick al mijn leven,

 

Naer geen and'ren smaeck te streven

 

Dan nae Grieckschen Ambrosijn.

 

Zijt ghy dan verjaert,

 

En schept smaeck in Taert,

 

Of een Haes, of nieuw gebraeden Calikoen;

 

Laet de smaeck van alles vaeren,

 

Om u tot den disch te spoen,

 

Daer de blind' en doove schaeren

 

Voor de Smaeck haer muts afdoen.