Geestige wercken
(1678)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 23]
| |
2.Wat is doch schoonheyt op 't hooghste genomen,
Iets dat by daegh betoovert u sin?
Maer wanneer de nacht is gekomen,
Siet ghy 't niet meer; maer beelt het u in.
Soo ghy dan kort van geheugenis zijt,
Soo gaet met den dagh al u schoonheyt quijt.
| |
3.'t Is sijn memory, na mijn oordeel, tergen,
Dat men een Backhuys juyst onthouden moet,
Dat 's nachts wel iets stouts durft vergen,
Daer het des daeghs u niet daer na voedt,
Dat u seyt: eer den Haen heeft gekraeyt,
Geeft my, dat heeft eertijdts mijn Moeder gepaeyt.
| |
[pagina 24]
| |
4.Schoon Venus niet mijn jeught was genegen,
Juno en Pluto die waren mijn Peet,
Daer 'k een Pillegift van heb gekregen,
Die men het Cornu Copiae heet:
Dat meer geacht werdt door het heele Landt,
Als Venus haer schoonheyt, en Pallas verstant.
| |
5.Geen Paert dat soo scharp na de spoor hoort,
Als de Vorsten doen na mijn gebiedt:
'k Maeckse Schildtwachten van Jannetjes voorpoort,
En Appointee van Nies, Barber, en Griet,
Julius, Albert, Philippus, Louwijs,
Schoonse verscheelen, handel ick op een wijs.
| |
6.Dit alleenigh kon jy 'er op seggen,
Die kunsten kan dat Besjen oock wel;
Maer wat scheelt het by nachten te leggen
By oudt gelapt, en rimpeligh vel,
Daer d'handt altijdt op struyckelen moet,
Als by een gladt wambais, en by jeughdigh bloedt.
| |
7.'k Soudt noch wel nemen u lust te verwecken,
Als ick u quam iets leckers aenbiên,
Soo ghy niet zijt van dat soort van Gecken,
Die maer alleen na 't uyterlijck sien,
Van wien de Winckel geoordeelt wordt,
Niet na de Waeren, maer na 't Uythang-bort.
| |
8.Leght een Viool eens neêr sonder speelen,
't Lijckt maer een romp, een hout sonder spraeck;
Maer wanneer de kunst hem komt streelen,
Streckt hy weêr tot een heerlijck vermaeck.
Let op het Schaeckspel, of op 't Ticktackbort,
't Schijnt maer een leur, soo 't niet gehandelt wordt.
| |
[pagina 25]
| |
9.Soo oock de Keurs verberght veel schatten,
Die men soo wel niet met het verstandt,
Als wel met de handen kan vatten:
Dat oock de wackerste Karels van 't Landt,
Die niet garen iets fraeys overslaen,
Voor dit lidt in questi dickwils blijven staen.
| |
10.Maer moet ick wijcken voor Klaertjes bruyn oogen;
Hebje veel liever de sael als het paert?
Die al willens wil wesen bedroogen,
Maeckt sich een anders meêdoogen onwaert;
En die sich selfs voor hondt heeft verhuert,
Vreet knoocken, soo lang als sijn leven duert.
| |
11.Hartseer sal zijn u bloedtvriendt, u macker,
En u speelmeysje sijn suster ellendt;
's Ochtens ten vijven dan benje al wacker,
En denckt op 't achterst', niet op het voorst' endt,
Soo dat al 't schoon eerst verandert in niet,
En weêr uyt niet werdt een lastigh verdriet.
| |
12.'k Had een Liedtje van Maerten Pasiensi,
'k Song, als ick ging, als ick droomd', als ick at;
Maer al wat ick 'er nu slechs omtrent sie,
Al is het slechter, 't is beter als dat:
Men werdt het moê dat men dagelijcks doet,
Voornamentlijck niet doen wil, maer moet.
| |
13.Meenje dat Eva sou hebben gebeeten
Soo smaecklijck in de verbodene vrucht,
Soo s' had deselv' altoos moeten eeten,
En anders geen spijs, sy hadd' hem ontvlucht:
Siet aen het kalfs-vleesch van Simon de Rijck,
En kiest dan 't schoon arm voor het leelijck rijck.
| |
[pagina 26]
| |
14.
Klaertjes jeucht moet in 't eynde versterven;
Maer het gelt raeckt sijn luyster niet quijt:
't Voorhooft, buyck, borsten, en billen, die kerven,
Daer het gelt glat, en effentjes slijt;
d'Ouderdom nergens haer vrienden en vindt;
Maer het oudtste potgelt is 't meeste bemint.
| |
15.Silver, en gout kan de Werelt bekooren:
't Zijn trouwens vruchten, geteelt uyt haer schoot;
Wie haet de Kinderen uyt hem gebooren?
Maer wie bemintse niet tot in der doodt?
Daerom vertoornt niet dat ed'le metael,
Of ghy blijft een Nar, geschooren, en kael.
|
|
