|
| |
| |
| |
Den verschen Weduwenaer.
1.
HIer rustse nu die nimmer ruste,
De oudtste Dochter van de Wraeck,
Die 'k nimmermeer met rechte smaeck,
Maer wel uyt eygen Intres kuste.
Ha! nu sy na den Hemel is,
Heeft s' ons een Hemel hier ontslooten,
Haer Autaer werdt met wijn begooten,
En 't roockt 'er altoos op den disch.
| |
2.
Men offert haer de beste Vruchten,
De eerstelingen van 't Konijn,
De achterloopers van het Swijn,
Patrijs, en Haes, die weytsjes luchten:
Wy roocken steeds uyt vrees datw' aen
Haer Grafsteê niet voldoen en sullen:
Men siet hier heele ketels vullen
Met Roockwerck van d' Americaen.
| |
3.
Ick sal de Doodt een Tempel bouwen,
En jaerlijcks vieren desen dagh,
Dat ick dit Lijck begraven sagh,
't Welck my meer vreught gaf als het trouwen.
| |
| |
Komt nu Verleyders die wel eer
Soo vreeslijck opsneed met u rijmen,
Van al de soetigheyt van Hymen;
De Tafel-vreught behaeght my meer.
| |
4.
Eerst pryckt' ick of ick in de Kerck sat,
Schoon dat'er spijs of tafel stondt,
De tanden roesten in mijn mondt,
Om dat mijn backhuys nimmer werck had;
Daer toe stondt mijn oor braef schrap,
Dat schier van overvloedt kon sterven;
't Is om een Karel te bederven,
Dat weynigh spijs, en veel gesnap.
| |
5.
Dat geen Violen, noch Laurieren
Verdoolen op dit heerlijck Graf;
Dat 's reuckwerck dat men eertijdts gaf,
Om 't Graf der Nymphen meê te çieren;
Maer langt een handtvol Sevenblat,
Wat Opium, en Album Graecom,
En 't slimste Qual dat ooyt in Zee swom,
Met wat Aers-Aeckers uyt Maeys gat.
| |
6.
Brengt hier een bont-gekleurde Maenkop,
En uytgepijnight Dieven-sweet,
De Ziel van een benaeuwde scheet,
Giet daer een halve pint met traen op,
Mengt dat met d'aldersterckste Loock;
Dat samen soo aen brandt gesteecken,
Sal onse oogen heele beecken
Doen schreijen, door haer stercken roock.
| |
7.
Of wil men meerder tranen perssen,
Wy sullen sitten gaen voor 't vat,
En swelgen heele stoopen nat,
En dickwils onse tong ververssen;
| |
| |
Ick sweer u dat men dan wel ras
Sal sien hoe ons de oogen puylen:
Soo moet men over Grietje huylen,
En haer beluyen met een glas.
| |
8.
s' Is buyten sorgh, ick buyten vreesen,
Wy zijn nu beter als by een,
'k Ben geen Poëet; maer soo ick meen,
Sou dit haer Grafschrift moeten wesen:
Margriet leght hier in 's Aerdtrijcks-schoot,
Die met de Doodt uyt blijdtschap trouwde,
Om dat sy meende, dat ick soude
Bedroeft zijn over hare doodt.
|
|
Auteursrechtvrij