Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den xxvj. Psalm

1      DOet, Heere, doet my recht:
Ik eysch het, uwe knecht;
En wandel in oprechtigheyd:
Die, werwaarts in my keere,
Vertrouwend' op den Heere,
Niet wank'len zal; mits Hy me leyd.

2      Nu, Heere, neem een proef,
Van 't geen ik noch behoef,
Of ik 't niet ernstig gade sla,
Om mijnen gang te stieren;
Ia toetst mijn hert en nieren,
En vonnis mijn bedrijf hier na.

3      Uw' goedertierenheyd,
Die my voor oogen leyt,
Geeft steeds een indruk in mijn hert
Uw' waarheyd in mijn wandel
t'Omhelzen; wijl mijn handel
Alom van U geweten werd.

[fol C8v]

 

 

4      Ik heb my niet gezet

 

By yd'le lieden; met

 

Bedekte menschen, die voor mom

 

Hun daden, schoon voor oogen,

 

Door 't glimpvernis der logen,

 

Doen dienen, gaa ik geensins om.

 

 

 

5      Ik haat, en schuw' niet min

 

't Vergaderde gezin

 

Der boozen, in hun raads-besluyt;

 

En ben niet neergezeten

 

By die zich 't quaad vermeten,

 

En voeren 't quaad godloos'lijk uyt.

Pause.

6      Mijn handen wasch ik my
In onschuld; vrank en vry
Van wat uytwendig op my kleeft;
Ook doetm' in al mijn zaken,
Heer, uw' altaar genaken
De rust, die 't goed gemoed my geeft.

7      Hier word ik opgewekt,
Hier ben ik uytgestrekt,
Om uwen lof ook met mijn stem,
O Heere, te verzellen;
Uw wond'ren te vertellen,
Dat geeft mijn reden kracht en klem.

8      O welk een liefde-gloed
Ontsteekt my mijn gemoed,
Om tot de woning van uw' huys
Te naad'ren! om, o Heere,
De Rustplaats uwer eere
My t'eyg'nen, ver van woest gedruys.

9      Raap dan mijn ziel niet weg
Met hen, wier overleg,
En woord, en daden, zond'lijk zijn;
Noch neem my, Heer, het leven
Met hen, die moord bedreven
door manslacht, of bedekt venijn.

[fol C9r]

 

 

10      Wier raadslag zwanger gaat

 

Van schendelijke daad;

 

En welker handen, uytgestrekt

 

Tot gaven, en geschenken,

 

Hen alles doet bedenken,

 

Dat moeyte baart, en twist verwekt.

 

 

 

11      Doch mijne wandel leyt

 

In mijn' oprechtigheyd:

 

En aangezien Gy 't ziet, en weet,

 

Zoo zijt my, Heer, genadig!

 

Waak over my gestadig!

 

Verlos mijn ziel uyt alle leed.

 

 

 

12      Mijn voet, om wel te gaan,

 

Staat op een effen baan,

 

En zal zoo staan ten eynde toe:

 

Ik zal den Heere loven,

 

Daarz' in zijn huys en hoven

 

Vergaad'ren; die 't van herten doe.