Verzameld werk. Deel 1 + 2. Verzamelde gedichten(1996)–Paul van Ostaijen– Auteursrechtelijk beschermd(Verzameld werk deel 1 + 2) Vorige Volgende [pagina 49] [p. 49] Nieuwe weg Nu is ook, als 'n laatste Mohikaan, M'n laatste vriend verder gegaan. Zo stierf die schone, schitterende schaar, - Over de stad glimden d'elektrieke globen klaar, Spijts mist rondom de klaarte hing, Toen m'n vriend henen ging. - Grijs was de gestorven straat, Waar stierf ons vriendschap, midden mist; Maar zijn afscheidstap klonk laat Nog in mijn hart, zó'n klare klank. Heel fris was het in mij, wijl wij beiden Beter elkaar begrepen dan in dwaze illuzietijden. Hij was een heel goed vriend en ons vriendschap was groot, Daarom hou ik nog heel veel van hem, al is hij dood. Wie beter weet, Hij gaat, zonder leed, Een nieuwe weg, al laat Hij, naast d'ouderlike haard, Veel dat hem lief was. Mijn vriend en ik, wij hebben beiden Een weg genomen, gans verscheiden. Vorige Volgende