Gedichten

[p. 146]

II
De droom van het weesje

Het weesje staart over zijn schapen heen
- pluk de marguerite

zal zij komen

zijn moeder -

Laat ons hopen denkt het weesje
een limousine en een vrouw in bont
zeer habillée
zoals ik ze ken uit la Vie parisienne
Hopelijk is mijn moeder zoals een vrouw
uit la Vie parisienne
of als de dame van Rix La Croix †
- Zoniet welk nut verlaten te zijn voorlopig wees
wanneer je moeder tot je komt zonder limousine
zonder ford en zonder rode renard -
Dan blijf je beter wees

alles of niets

Wanneer niet   qui perd gagne

waarom dan wees zijn

en de klare hemel wordt blauwe limousine
(in de verbeelding van het weesje)
Ik zal haar omhelzen
hoofdzaak dat ik mijn hoofd in haar bont kan leggen
zeggen: mama, gebruik jij Houbigant
(- of à la Bataille-Maeterlinck
o ma petite maman Teindelys!)
Mijn moeder zal mij zeggen: vergeet kleine dat ik je vergat
doch nu is het weer select met je zoon - efeeb - te wandelen

Ben je tevrêe

Ik zal haar antwoorden: mama heb je ook een lieve soubrette
en steelt zij jouw dessous
- Mama geef haar van jouw Quelques Fleurs
ik mag geen vrouw lijen zonder quelques fleurs -

Wolken drijven Houbigant-reuk voorbij

het dromende weesje

Als een regenwolk de blauwe hemel overtrekt
vertaalt het weesje in droom

Ach mama je hebt slechts simili-zijden kousen

waarom ben je gekomen mama

je bent niet eens demi-monde en niet van la vie parisienne
zo heeft het geen zin voorlopig weesje te wezen

en te worden herkend