Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[Mooy Grietje ist u al uyt ghedachten]

Stemme: Sal ick noch langher in heete tranen.

Mooy Grietje ist u al uyt ghedachten,
De woorden die ghy eertijdts sprack?
Denckt eens hoe dickwils dat ick wachten,
Als Cupido mijn Hart ontstack
Al met sijn Pijl // ick in der ijl

[p. 139]

 

Sonder te beyden, nae u Wooningh gingh:

 

Daer ick verlichtingh van mijn smart ontfingh.

 

2 Hoe dick hebt ghy my in ghelaten,

 

Wanneer u Vader was te Bedt?

 

't Was niet van vreught als dat wy praten,

 

En leefden heel na Venus Wet,

 

Met wat een rust // en soete lust

 

Hebt ghy my in u lieve schoot ontfaen:

 

Maer ach! het Blaatje schijnt nu om te slaen.

 

3 Heb ick u niet eens komen vragen

 

Al om de Sleutel van de deur?

 

Die ghy om my noch te behagen

 

Gaeft, en weest my de wegh te veur,

 

Op wat manier dat ick sou hier

 

By u gheraecken, sonder dat 't ghezinn'

 

Yet weten sou van ons verholen Minn'.

 

4 Maer ach! die tijdt is nu ten ende

 

Vervloghen als een Voghels vlucht:

 

Ick vloeck dien Dagh dat ick u kende,

 

Want die is d'oorsaeck van mijn zucht:

[p. 140]

 

Vervloeckt moet zijn die uyt ghy mijn

 

Vertoonen quaemt, u klaer gesicht,

 

Zeght my doch eens waer me word ick beticht?

 

5 Heb ick my niet als 't hoort gequeten,

 

Of heb ick in mijn plicht gedwaelt?

 

Wat dat ick denck ick kan niet weten

 

Waerom dat ghy my niet onthaelt

 

Gelijck ghy plagh: och! schoone sagh

 

Ghy eens mijn lijden en mijn groote smart;

 

Voorwaer ghy trockt mijn klaghen meer ter hart.

 

6 Moet ick dan enckel van u scheyden,

 

Soo bid ick dat de goede Goon

 

V weer ten rechte willen leyden,

 

En hoeden u voor smaet en hoon:

 

Maer denckt, O Schoon! wat duysent doon

 

Ghy my sult aendoen soete Meydt,

 

Hoe kan in u zijn sulcke wreedigheydt.

 

7 Ioffrouw ick blijf tot aen mijn ende

 

V Dienaer, en u trouwste Vrund;

 

Schoon dat ghy u van my wilt wende,

[p. 141]

 

Soo bid ick dat ghy my noch gund

 

Een oogenblick van tijt, dat ick

 

V eens magh spreken als voor he'e,

 

Daer me soo schep ick en laet u in Vre'e.

T.A. Ducens.

Springt niet, of dwingt yet.