Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[Seght Roofster van mijn Sinnen]

Stemme: Het Nachtegaeltje kleyne, &c.

Seght Roofster van mijn Sinnen,
Waerom toont ghy u Slaef
Dees wreedtheydt, nacht en dagh?
En weyghert my te minnen,
Daer ick steedts loop en draef,
En doe meer als ick mach:”
't Is al te zwaren slagh,
Dat ick u moet verlaten;

[p. 130]

 

Maer of ghy my verstoot,

 

Ick sal (spijt die my haten)

 

V minnen tot mijn doodt.

 

2 Goddin 't is u vergheten,

 

Hoe dick heb ick wel eer

 

Ghedoolt by nacht op straet?

 

En op u Stoep gheseten

 

In koudt en windigh Weer,

 

Tot aen den Dagheraedt:

 

Ick heb u vroegh en laet

 

Gheviert, nae mijn vermoghen:

 

Schoon Lief had ick ghedacht

 

Van u te zijn bedroghen,

 

Ick had my wel ghewacht.

 

3 't Is my te laet berouwen,

 

Mijn sinnen sijn gheleydt,

 

Maer was ick weder vry,

 

'k En sou niet meer betrouwen

 

De loose listigheydt

 

Van haer flick-flooyery.

[p. 131]

 

Lief, dat ghy doet aen my

 

Sal u selfs overkomen,

 

Op d'een of d'ander tijdt:

 

Ick heb u voorghenomen

 

Te laten daer ghy zijt.

 

4 Doch slaet, nae mijn wech-blijven,

 

Gheen Minnaers meer dus af,

 

Als ghy my hebt ghedaen:

 

En wilt niet meer bedrijven

 

Dees wreedtheydt al te straf,

 

Of 't sou u qualijck gaen,

 

Laet u ten lesten ra'en,

 

Ghy zijt noch jonck van Iaren,

 

Dencktg wat u kan gheschien;

 

Goddin u qualijckvaren

 

Soud' ick niet garen sien.

J. van Asten.