Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
AuteursrechtvrijVoys: Wanneer de Son sijn Paerden ment. Wanneer ick mijn ghedachten liet
Eens dwalen gins en weer,
| |
[pagina 46]
| |
 Doe vond ick allerwegen niet
Als pijnelick hart-zeer:
'k Nam alles in 't bysonder,
En fiften 't
Door mijn sin,
Maer sagh gantsch niet of vonder
Sijn ramp- en onlust in.
2 Sagh ick op Conincklijcke Stoet,
En kostelijck Cieraet,
Dan docht ick, jae de overvloedt
Gheen gierigheydt versaedt:
| |
[pagina 47]
| |
Hoe kan hem dat ghevallen,
Hoe schoon men 't oock verbloemt,
Als men, helaes! van allen
Een Tyran wordt ghenoemt?
3 Sagh ick op Princelijcke pracht,
Met Edelluy verknaept,
Die noyt gheen sorgheloose nacht
Met stille vrede slaept:
Hoe kan die Mensch gheraecken
Tot rust, hoe seer 't hem deert?
Die noyt niet mach ghenaecken
Het gheen sijn Ziel begeert.
4 Sagh ick dan weer de Koopman aen,
Met Brieven in de handt,
Dit scheen wel yets, maer 't was gedaen
Soo ras ick kreegh 't verstandt
Dat hy sijn goedt most waghen
In 't prijckel van de Zee:
Dit, docht ick, moet hem knagen,
En treffen 't hart met wee.
| |
[pagina 48]
| |
5 Sagh ick dan op getrouwde Lien,
Het scheen al weer soo yet:
Maer als men weder eens wil sien
Op 't geen men daegh'lijcks siet,
Een huys vol van dispuyten,
De meeste is de minst,
En vaeck veel jonghe Spruyten,
En daer by niet veel winst.
6 Dus docht ick, als men 't wel beschouwt,
Helaes! wat is 't dan al?
Wanneer als men dan is getrouwt,
't Is vol van bitt're gal:
Dus kon 't my niet behaghen,
'k Vond 't opghepropt met leyt:
Doen heb 'k mijn oogh gheslaghen
Op d'Eed'le vryigheydt.
7 Sagh ick van daer een Ionghman tre'en
Sijn staet docht my wel soet,
Maer, docht ick we'er, die 's nachts alleen
In 't Bedde slaepen moet,
| |
[pagina 49]
| |
Wat vreught is die ghegheven?
Helaes! 't en kan niet zijn,
Dat hy in 't eensaem leven
Niet voelt een bitt're pijn.
8 Sagh ick de vleyschelijcke weeld,
Die Ziele-moorder wreedt,
Soo dacht ick, moordenaer, wat teelt
Ghy knagingh in 't geweet:
Ghy treedt het hart inwendigh
Met stadigh nae-berouw,
En maeckt dat hy ellendigh
Sijn Godt af-vallen zouw.
9 Dus vond ick niet in 's Werelts rondt,
Dat rustigh leven doet,
Als stil te zijn met hart en mondt
In al 't gheen u ontmoet,
Leer maer gewilligh draghen
Al 't gheen dat Godt u sendt:
In plaegh' zy dan gheen plagen
Als ghy soo willigh bent.
| |
[pagina 50]
| |
10 Ey, lijdt ghewilligh, wel, en stil
Al 't gheen u Godt op leydt,
En wilt doch aers niet als hy wil,
De rest is ydelheydt:
Soeckt ghy hier yets nae waerde
Te minnen, ey, 't is mis:
Want hier is niets op Aerde
Dat minnens waerdigh is.
Springht niet // of dwinght yet. |
|