Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer– AuteursrechtvrijStemme: Florida soo 't wesen mach.Ick groet u Lief, mijn Enghelin,
Ghy doet my branden in de Min,
Dat heb ick wel voor desen
Aen u soo menichmael ghetoont,
Ick bid' dat ghy my loont
Met weder-min, mach 't wesen.
| |
[pagina 42]
| |
2 Ey Harder, waer toe dese klacht?
Steldt doch de Min uyt u ghedacht,
Ten kan maer onheyl baren:
Ghy weet mijn Ouders oudt ghebiedt
En sal het lijden niet,
Dat wy te samen paren.
3 Ey Lief, dat's weer de oude praet,
Ick bidd' dat ghy u Ooghen slaet
Op mijn weemoedigh karmen:
Hoe langh u Ouders doch ghehoort?
Ey luystert nae mijn woordt;
En isser gheen ontfarmen?
4 Ick heb voor desen wel gheseydt,
Indien het was u sind'lijckheydt,
Ick woud' te Land uyt trecken
Met u, wel overschoon Vriendin,
Maer 't schijnt dat ick u sin
Daer toe noyt kan verwecken.
5 O neen, Philander doet dat niet,
Mijn Ouders smolten in verdriet,
| |
[pagina 43]
| |
Haer eenigh Kindt te derven:
En wy, wy souden schand' en smaedt,
En yders schimp en praet
Door dese daedt verwerven.
6 Neen Lief, 't en is voorwaer geen schandt,
Ghelooft my vry, daer is mijn handt,
Ick sal u nimmer haten;
Het is in 't teghendeel groot' eer,
Om Liefdens soet begheer,
Sijn eyghen Stadt te laten.
7 'k Sal u doen paren in den Echt,
Wel hoe? wy zijn te saem ghehecht
Door Mins verloofde banden:
Wilt ghy, mijn Lief, met u verlof,
Wy varen morghen of,
Nae West of Ooster-stranden.
Geluck op de Reys. |
|