aen myn vriend en medebroeder,
Den Heer G. VERHAEGEN,
Die met zoo veel behendigheid als kunst, het karakter van Matthys geschetst heeft; aen myn vriend en medebroeder,
Den Heer L. DEGERICKX,
Die zich als ware tooneelist in het karakter van Karel heeft gekweten; aen myn vriend en medebroeder,
Den Heer F. RIESSAUW,
Die het karakter van Van Persblok, boven de verwagting van den schryver, heeft geschapen.
Lof en broederlyke Dankzegging.
DE SCHRYVER.
[pagina 6]
[p. 6]
Aen Mevrouw Van Peene,
Die, zonder andere vergelding dan het genoegen van het hare by te brengen tot de verluistering onzer Moedertael, het vooroordeel trotseerende, met zoo veel kunst in de verschillende vakken, op de Schouwburg der Maetschappy van Broedermin en Taelyver, ten tooneele trad.
Zy, die in Amelie ons schetste naer het leven,
Hoe Dertig jaren smart haer deugd niet deed begeven;
Zy, die Suzanna's druk zoo teeder ons liet zien,
Dat 't wederspannigst oog zich tranen voelde ontvliên,
Kon ook, in Zestien Jaer, dat moeders harte malen
Dat voor des vaders eer zyn lot moet zien bepalen:
Hoe scheurend is 't tooneel wen Felix heên moet gaen!
Zy klemt hem aen de borst, met diepen rouw belaên!
Zy rukt zich van hem los. ‘Vertrek, myn zoon, 't moet wezen;
'k Blyv', schoon de plicht ons scheidt, uw Moeder als voor dezen!...’
Zie haer, die kuische bruid, in 't laetste tafereel!
Hoe treffend is haer klagt! wat meesterlyk penseel
Kon beter dan haer blik de aenschouwers 't harte roeren!
Nooit zag m' op 't vlaemsch tooneel bekwaemheid hooger voeren!...
[pagina 7]
[p. 7]
Wen zy haer treurgewaed voor Lysjes muts verlaet,
M' erkent geen Amelie op dit te loos gelaet:
Zy, die het priklend vocht de wangen af deed vloeien,
Doet thans de vrolykheid uit ieders oog ontgloeien.
Zy mint haer Frans alleen; Baes Kneef, de herbergier,
Die scheeve Bietebauw! behaegt haer niet een zier.
Bevalligheid en smaek heeft by u voorgezeten,
Naïve Coralie! die van geen Vlaemsch wil weten.
Wat lieve geestigheid! hoe edel! kiesch! hoe fyn!
En altoos blyft gy waer, gelyk Natuer moet zyn.
Laet vry vooroordeel woên, die hater van de reden:
Belang en gloed voor kunst doen u 't Tooneel betreden.
Zoo wordt ons Maetschappy op 't hoogst door u vereerd:
Wyl g' haer tot schat verstrekt, wie zy met dank waerdeert.
Aenvaerd deez' eersteling, zoo 'k u een gunst mag vragen,
Auteursrechtvrij