Den vaderland getrouwe. Uit het dagboek van een journalist

Tromsö, Noorwegen - 21 september 1972

‘Terwijl mr. J.M.A.H. Luns, secretaris-generaal van de navo, in een helikopter boven het strijdtoneel cirkelde en een honderdtal hoge navo-militairen samen met eventueel journalisten kleumend van de kou

[p. 563]

toekeken, voerden 300 Nederlandse mariniers gistermiddag een geslaagde landing uit op de kust van Noord-Noorwegen.

Zonder veel tegenstand - maar dat was ook niet de bedoeling - namen de mariniers het strand van de Solbergfjord, 300 km ten noorden van Tromsö, in en verdwenen in de heuvels.

Onder de mariniers waren er acht die de dag tevoren aan de verdrinkingsdood ontsnapten, toen de Britse helikopter waar zij inzaten, na het opstijgen van het schip Albion in de ijskoude zee stortte.

De grootste navo-oefening aller tijden “Strong Express” heeft tegelijk de grootste concentratie van Sowjet-schepen in de Noordatlantische oceaan teweeggebracht die marinespecialisten ooit hebben gezien.

Ruim vijftig schepen die normaal in de haven van Moermansk liggen en zelfs enkele eenheden van de Sowjet-Middellandse-Zeevloot zijn gesignaleerd in het gebied tussen Noorwegen en Groenland waar de oefening wordt gehouden.

Verder varen dicht bij de Noorse kust dertien spionageschepen.

De aanwezigheid van de Russen speelt evenals die van de “internationale pers” een belangrijke rol bij de oefening “Strong Express”.

Publiciteit bij deze oefening heeft topprioriteit gekregen op bevel van de hoogste politieke leiding. De bedoeling is namelijk, aan de vooravond van de eerste voorbereidingen tot de Europese veiligheidsconferentie de Sowjet-Unie nog eens goed duidelijk te maken dat uitbreiding van de Russische invloedssfeer met militaire middelen, ook als het gaat om de uiterste flank van het navo-gebied, niet zal worden geduld en onmiddellijke actie van de gehele navo tot gevolg zal hebben,’ aldus een klassieke koude-oorlogsreportage in De Telegraaf.