Memoires 1986-B
(2016)–Willem Oltmans– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 298]
| |
Amsterdam30 december 1986AmerbosWat zou ik graag over alles schrijven wat ik gehoord en gezien heb in Suriname. Maar waar? Mijnheer Burlage weet weer iets wat ik zou kunnen tegenspreken, want tijdens het gesprek enkele dagen geleden tussen Desi Bouterse, Herrenberg en mijzelf bleek hier niets van. De oorlog tegen Bouterse woedt hier vrolijk verder. De fameuze Weekkrant Suriname publiceerde, afkomstig van een anonieme bron (alléén de redactie bekend), een analyse van Desi zelf. Het artikel besluit: ‘Psychopatische normalisering van moord en doodslag [wo: alsof Bouterse de Brunswijkwaanzin is begonnen], een niets en niemand ontziende gewelddadige wijze van machtsuitoefening en van zelfhandhaving’, dat zal het vooruitzicht voor Suriname zijn met Desi Bouterse. ‘De psychische spanning, die hij ondergaat door zijn frustraties kan hij alleen maar ontladen met moorden. Doodslag, moord en vernietiging zijn een deel van zijn persoonlijkheid geworden: dat is voor hem normaal.’Ga naar voetnoot323 In dezelfde editie wordt eveneens door een redacteur van deze krant ingegaan op mijn bemoeienissen met Suriname en de ontmoeting met Henri Nahar. Het verhaal is allemaal weer ongeveer zoals het werkelijk was en ze komen niet op de gedachte, voor ze ermee op de proppen komen, contact met mij op te nemen. Ik ervaar het als schokkend om samen met een foto van Nahar in de krant te staan, want hij is dood. | |
[pagina 299]
| |
Er liggen stapels post. Onder meer een lieve brief van mijn vriend, de beeldhouwer Frits van Eeden uit Florida.Ga naar voetnoot324 Al Eisenstat kondigt aan dat ‘hij’ naar Moskou gaat op 11 en 12 februari 1987, of ik het maar wil regelen.Ga naar voetnoot325 Gisteravond was de rockmusical Ik Jan Cremer op televisie. Het kwam niet als een meesterwerkje bij me over. Jan Cremer zelf haalde overigens de kerstomslag van Elseviers met een schilderij. In het bijbehorende interview zegt hij ontroert te kunnen worden door een eenzame zwerfhond ‘of hoe kleine vogeltjes worden gevoerd’. Maar hij heeft anderzijds een keiharde bast, en pijlen die op hem worden afgeschoten breken onherroepelijk.Ga naar voetnoot326 Na uitvoerig heen en weer geschrijf met Henk Meier, redacteur bij het Nieuwsblad van het Noorden, zond hij me eindelijk | |
[pagina 300]
| |
een knipsel van het artikel dat hij schreef naar aanleiding van mijn protest over een onzinnige column op 9 december 1986 van Roelof Hoekman over mijn optreden bij Sonja. Hoekman schreef die dag onder meer: In de Haagse Post is een dagboek van Bibeb Lampe verschenen. Ik ben er van geschrokken. Zo ken ik haar helemaal niet. Wat is er in haar gevaren? Ze gaat zelfs uitvoerig in op haar ontmoe- | |
[pagina 301]
| |
ting met Irene, een gesprek dat ik via Jan van Beek voor haar kon regelen. Dat is niets voor Bibeb. Ik probeerde haar al te bellen.Ga naar voetnoot327 Ernst van Eeghen, die ongetwijfeld Zaken doen in handen moet hebben gekregen, hangt de barmhartige Samaritaan uit met een kerstkaart ondertekend en met de toevoeging ‘in Christus’, die ik zonder Jezus te misbruiken, heb beantwoord. Zou zo'n man nog in staat zijn zich schuldig te voelen? Elly Wempe meldt vandaag in de Volkskrant dat een oud-commandant van de Nederlandse Troepenmacht in Suriname (tris) - waar mijn vriend Martin Portier eens toe behoorde - een kolonel Van Tussenbroek, in het oorlogsgebied van Oost-Suriname actief zou zijn en dat hij de contra's van Ronnie Brunswijk steunt. Dat gebeurt gewoon allemaal. Lubbers en Van den Broek weten natuurlijk van niets en Nederland is zo schuldig als de pest aan de rampen die de voormalige kolonie treffen. Mimi Hofland belde om te zeggen dat er een afschuwelijke brief in het Algemeen Dagblad stond naar aanleiding van mijn | |
[pagina 302]
| |
De parlementaire pers heeft Wim Kok uitgeroepen tot de politicus van het jaar. Hylke Tromp heeft een uitstekende brief gestuurd ter ondersteuning van de publicatie van mijn dagboek.Ga naar voetnoot328 Karel Bagijn zond foto's terug en was voor het Algemeen Dagblad in Oost-Suriname bij Brunswijk. De brief spreekt voor zichzelf.Ga naar voetnoot329 | |
31 december 1986Bibeb belde. ‘Ik ben erg in je teleurgesteld,’ zei ze en hing weer op na gezegd te hebben geen tijd voor een gesprek te kunnen inruimen. Ik hoorde van Wim Klinkenberg dat de Haagse Post het dagboek van Bibeb Lampe van a tot z had verzonnen, dus het was een stunt. Bibeb neemt me dus kwalijk dat ik erin trapte. Babette cremer nodigde me uit straks voor oudejaarsavond een glaasje te komen drinken. Ik ben liever alleen. Ik belde met minister Herrenberg in Paramaribo. Ambassadeur Van Houten zou vandaag een scherpe protestnota te incasseren krijgen ‘en dan na Nieuwjaar wijs ik hem de deur.’ Het besluit tot downgrading van de ambassades zou over en weer genomen zijn. Wim Kok zegt in Het Parool: ‘Mijn gevoelens voor sociale rechtvaardigheid hoef ik niet elke week te testen. Dat zit gewoon bij mij van binnen, vanuit mijn jeugd, vanuit mijn opvoeding. Ik ben doortrokken van het idee: je laat elkaar niet barsten, laten we proberen de boel bij elkaar te houden. Ik kan het niet hebben, gevoelsmatig niet, dat er met een opgetrokken neus door iemand die goed zit, wordt gekeken naar iemand die minderwaardig zou zijn omdat die niet zou presteren.’ Die man valt me iedere keer dat ik hem tegenkom bepaald niet mee. Het socialistische gezemel ligt op de bodem van zijn ziel, als vergiftigde algen in de oceaan. Ik ben traditiegetrouw voor oudejaarsavond op weg naar Toon en Marlene Twiss Quarles van Ufford in Vught.
(wordt vervolgd) |
|