Verzen uit oorlogstijd (1914-'19)

[p. 109]

De schoone Kerk.

Aan Mgr. Dr. Poels, te Welten.

De kerk is schoon als de avond gaat vergelen
het waterhelder raam dat blaakt van goud
en geel-gesmolten stralen droomend spelen
op muren en pilaar uit vuur gebouwd;

de kerk is schoon als kandelaars rijp branden
van zijpend zonlicht dat in 't raam versmelt,
als 't autaar vonkt met bloed-omlaaide randen
en diepe gloed uit 't Tabernakel welt..

De kerk is schoon.. God's vuur'ge glansen smeulen
op kruis en bank en op 't vaal schilderij
waar Jezus, uitgekleed door grove beulen,
eenzaam naar d'hemel blikt voor u en mij.

En liefdevol in d'harde bank gezeten
staar ik naar 't rood Geheim van Liefde en Licht:
de Godslamp vlamt en heeft haar vlam vergeten
in 't licht van Gods aanwezig Aangezicht..

En 'k voel Zijn Bloed gelijk een olie zieden
om 't heete hart dat huivrend boet en bidt,
terwijl een roode straal heftig gaat vlieden
uit Jezus' Hart, waar ik te vragen zit.