Hemel-sucht, ofte syne laetste besigheydt: vervattende eenighe stucken des Nieuwen Testaments, als de Gheboorte, Opvoedingh, ende eenighe Wonderdaden onses Heeren iesu Christi

[Wat meent ghy mensch (eylaes!)]

Wil Godt met ons te rechte gaen,
Wie is ’t die voor hem kan bestaen.

Stemme: Is’t nou niet wel ghevrijdt.

Wat meent ghy mensch (eylaes!)
Die steunt op eyghen krachten,
Dat Godt u werck (ô! dwaes)
Sal voor volkomen achten,
Schoon ghy u voor laet staen
Ghy hebt genoegh ghedaen,
’t Sal volghens dien wel gaen.

2 Ghy zijt alsoo ghy seght,

Geen dief noch geen hoer-eerder,
Geen moorder, noch die vecht,

[p. 82]

 

Geen Vloecker noch gheen Sweerder:

 

Gheen Dronckaert by de Wijn,

 

Ghy zijt soo goet en fijn,

 

Als u ghebueren zijn.

 

3 Maer sal dit wesen goedt,

 

Voor Godt wie niets kan hind’ren?

 

Meynt ghy hy ’t oordeel doet,

 

Ghelijck wy Menschen Kind’ren?

 

Wanneer hy nae sijn Wet,

 

Ons voor de Vierschaer set,

 

Wie vint hy onbesmet?

 

4 Wanneer Godt ondersoeck

 

Sal doen van vreemde Goden,

 

Van Beelden en ’t ghevloeck

 

Sijns Naems, soo dier verboden;

 

Van Sabbath schendery,

 

Verachtingh en party,

 

Teghen de Heerschappy.

 

5 Van Doot-slaen haet en twist,

 

Van Echtbreuck en Hoereren,

[p. 83]

 

Van steelen argh en list,

 

Van valsheydt en begeeren

 

Iae van elck ydel woort

 

Gedachten noyt gehoort,

 

Wat onschult brenght ghy voort?

 

6 Den Phariseus noemt,

 

Sich beter als een ander,

 

Maer schoon hy hem dus roemt,

 

Van deughden een voorstander;

 

Wat secht de waerheydts Mondt

 

Den Tollenaer die stont,

 

Op een veel beter gront.

 

7 Merckt dan dat Godt begeert,

 

Een need’righ hert verslaghen,

 

Dat sich tot Christum keert:

 

En soo sijn noot gaet klagen;

 

Wie hem tot borgh behout,

 

Gheen eyghen kracht vertrout,

 

Die staet heel vast ghebout.