Stoute kinderen voor zoete kinderen(1860)–J. Norweb– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 32] [p. 32] Koppige Klaas. ‘Kom, Klaas, dat is nu alle dagen Dat ge uwe peentjes liggen laat; Ik zal het u nu niet meer vragen, En maak me ook niet meer kwaad; Maar,... komt de kleêrejood voorbij, Dan gaat de voordeur open.... Ik roep hem in, geloof me vrij, En zal hem u verkoopen.’ ‘Ik wil niet!’ zegt de stoute Klaas. [pagina 33] [p. 33] [pagina 36] [p. 36] Juist komt de jood weêr aan! De vader roept: ‘kom binnen baas, Die knaap moet hier van daan!’... ‘Best’ zegt de jood en pakt hem beet, [pagina 37] [p. 37] Pa houdt den zak vast open, Klaas zit er in, eer hij het weet, En 't mousje gaat aan 't loopen. - En of hij schreeuwt en of hij pruilt, De jood stapt haastig voort, En of hij woelt en of hij huilt, Hij doet of hij 't niet hoort. - Maar eindlijk is het joodje moê; ('t Was ook zoo'n zware knaap.) [pagina 40] [p. 40] Hij zet den zak dus naast zich neêr, En valt welhaast in slaap. - En Klaasje zat op zijn gemak, En tuurde door een gaatje, En zuchtte: ‘kon 'k maar uit den zak 'k Liep gaauw terug naar Paatje.’ - Hij pulkt en plukt, Hij wringt en drukt Door 't gat zijn vingers heen, En nog een ruk En nog een pluk, En 't linnen scheurt van één!... Hij trekt en rekt En sleurt en scheurt Het gat nu verder open, Hij sluipt er uit, die kleine guit, [pagina 41] [p. 41] En zet het op een loopen!... [pagina 44] [p. 44] Hij vindt zijn vader nog te huis, (De man zat taart te eten) En smeekt: ‘och Pa-lief, wil nog ééns Vergeven en vergeten!’ - ‘Welnu’, zegt Pa, ‘ik wil 't vergeven Voor dezen keer; Maar 'k bid u, doe het van uw leven Ook nimmer meer!’ Klaas at zijn peentjes gaauw en goed, En werd als suiker wel zoo zoet! Vorige Volgende