Jeugdige minne-spiegel
(1634)–Pieter Nootmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
Stemme: O schoone Crieckelja.
Amaril.
Ach Nymphje Galathee,
Die uwe schaepjes met de mijne weyt,
Siet hoe mijn grasigh vee
Drabb'ligh in het veldt haer tranen schreyt;
Vermits u Amaril gevoelt
Dat minnens-vlamme haer borst bedoelt.
Voorwaer ick heb wel eer
Den schutterlijcken Godt licht getart!
Maer nu ben ik te meer
Door sijn geswinde toorts in min verwart.
En mickt op my sijn flitsen al,
Die selden een Maegt ontduycken sal.
| |
[pagina 64]
| |
Galathee.
Waerom en soeckt ghy niet
Den Medecijn die u dees wonde slaet?
En thoont hem u verdriet
Die gints sijn ted're schaepjes weyden gaet,
Op dat ghy wert sijn waerdste Bruydt,
En u van klagen mach helpen uyt.
Amaril.
Wat Galathee seyt
En kan mijn Harderinne baten niet;
Want hy dat weder-leydt,
En ras op't spoedigst' van sijn Nymphje vliet,
En drijft sijn vee, sijn vlockje voort,
Door vreese hy naemaels wierdt bekoort.
| |
[pagina 65]
| |
Galathee.
Dat's maer een sotte gril,
Die ghy te vast thans uwen wil in-beeldt.
Ach! neen toch Amaril;
Want hem Natura noyt soo heeft verêeldt,
Maer al te seer een-sinnigh leeft,
Daerom hy selden een weer-min geeft.
Een of Geen. |
|