Jeugdige minne-spiegel

[p. 17]

Eer-dicht

Tot loff van den vermaerden Rijmer P. Nootmans op sijn Liedt-Boeck, genaemt de Minne-Spiegel.

Ghy Rijmers die, door geest uws breyns-geslepe harssen,
De wel-gevoede reen uyt u vernuft doet parssen!

Ghy die soo menigmael u Famaas-loff uyt-singt

Wanneer de gulde Son door duysterheden dringt!

Ontsluyt u sinnens-Choor, ontgrendelt uwe krachten,
En opent 'tkloecke breyn uws hooge sins-gedachten,

En siet wat volle vreugdt op 'tHel'con wort vertelt,

Alwaer Eratoos-stem dees Minne-Spiegel meldt:

Een Spiegel vande Min, een Spiegel voor de Dieren
Die 'tysig-koele hart tot minnens-dwang-lust stieren:

Een dwangh die't flicker-Licht, en Starrens goot vermoogh,

Met onverwachte pijn, den boesem over-toogh.

Kom herwaerts, soet Geslacht, en grage Leserinnen,
Hier sult ghy u vermaeck in Sang-Gedichte vinnen,

[p. 18]

 

Hier sult ghy uwe lust, en maegdelijcke Jeugdt

 

Verquicken op het soetst' in minnelijcke vreugdt.

 

Hier vindt ghy voor u oogh, hoe Nootmans, met sijn dichten,

 

Een droevigh minnend' hart van droefheyt kan verlichten.

 

Door lieffelijck gesmeeck, door aengenaem gevry,

 

Door minnens soet gestreel, door lieve-kosery.

 

Dus als ghy zijt versaemt, en lust schept in het quelen,

 

Vat dese Spiegel aen, die sal u stracks mee-deelen

 

Waer nae u soete ziel met gragen yver jaegt;

 

Dies bidd' ik, nevens my, hem uwe gonst toe-draegt;

 

Iae thoont ghy danckbaer zijt: geeff hem tot dichts-belooning

 

Een roemelijcke Naem, en in u hart sijn wooning;

 

Op dat sijn langh geheugh u nimmer en ontgaet,

 

Maer sijn soo waerde loff doch altijdt by u laet.

 

Dies wensch ick stadigh aen dat Atrops hem wil sparen

 

Tot dat hy heeft beleeft des ouden Nestors jaren.

P. Tribolet.     'kWroet nae't End.