Ernst en boert

Matrozen gebed.

Daer hief op de zeeboot de mast zich ten top,

En Hans, de matroos, zat boven er op;
Daer loeiden de stormen zoo hevig om 't schip,
En 't stiet zich den neus aen de punt van een klip.
Hans tuimelt en acht zich den dood reeds op zij':
‘Heer Jesus, Maria en Jozef, staet bij!’
Schreeuwt Hans, maer hij grijpt aen het touwwerk zich vast,
En glijdt naer beneden, geklemd om den mast.
Nu steekt hij het hoofd op, en roept tot den Heer:
‘Blijf stil maer, het hoeft voor den drommel niet meer!’

1841.