Van de Vinck, Snip, Ruyghbaerdt, en Quartel.
DEn Vinck heeft het voorste deel van 't hooft, en hals na 't donckerblauw, na de stuyt toe groenachtig, de borst, en buyck zijn tusschen 't roodt, en bruyn; het Wijfken is dover, en niet soo helderverwigh, den borst, en buyck tusschen ros, en wit. Daer zijnder gesien over 't geheele lijf wit, oock uyt den witten geelachtigh.
's Winters vermaecken sy haer in matelijcke koude, en Somers in warme plaetsen: want de al te groote koude maeckt de Wijfkens soo loom, datse met de handt in Switserlandt gevat worden. Sy nestelen in de onderste tacken der Bomen, bekleeden haer nesten van binnen met wol, ragh van Spinnekoppen, en buyten met mosch, leggen 5 a 6 eyeren. Sy singen op geen wijs, de Mannetjens hebben een heldere, en volle, en de Wijfkens een kleene, en flauwe stem. Worden door haer loosheyt bezwaerlijck gevangen, en niet lichtelijck getemt: hongeren haer dickmael doodt.
Tot dese behooren de Bergh- en Vlasvinck. De Berghvinck is op de kop, rugh, en staert zwarter, de borst, en kop rooder als de gemeene, de vleugels met rosachtige streepen doorstreept. Den Vlasvinck is van groote, en gedaente den Musch gelijk, van verf ysergrauw. Oock de roode Vlasvinck van Gesnerus: en de Zee-Vlasvinck van Alvorandus. De Rietvincken die haer in 't riet onthouden, haer spijs is zaet van Vlas, Kennip, Rapen, Kool, Boeckweyt, Kanaryzaet, en Havergort. De Vincken komen op 't Najaer met een Oostewindt in Nederlandt over, en worden in groot getal gevangen, en gegeeten. Sommige worden met een gloeyend yser de ooghen uytgebrandt, en aen de Huysen in een kouw opgehangen, singense 's morgens.
Den Snip wordt verdeelt in een Landt- en Watersnip. Gelijck daer is den Gometer, ende Trichas, den Iliassnip, &c. Den Gometer, is grooter als de andere Snippen, ende een weynigh kleender als een Duyf; het hooft, en vleugels zijn doncker, de veeren ontrent de staert met geel vermengt, en over 't gantsche lijf gesprenkelt. Alvorandus heefter een gesien die op de slaghpennen van de vleugels, en staert soo wit was, dat hy t'eenemael wit scheen; 't hooft, rugh, en vleugels waren asgrauw. Haer spijs is Gom, en Hars van Dennebomen. 'sWinters eetense zaet van vruchtdragende Bomen, en zijn voornamentlijck graegh na Ienever, en Lijster-besien. Sy worden t'allen tijden by ons gesien. Den Trichas, of Hayrsnip, heeft van sijn gekrijsel dat hy maeckt sijn naem, is by na in groote, en gestalte den Meerl gelijck, heeft een geelachtige beck, den mondt, en tongh zijn geel geverft, den hals aschgrauw met zwarte plecken gesprenkelt, de rugh groen, en grauw, over het midden zwartachtigh van veeren, ontrent de stuyt aschgrauw, de staert met zwarte vederen, de vleugels ten deelen zwart, en ros, de hals, en borst, zijn verscheyden geverft. Wordt Somers selden, maer 's Winters overvloedig in Engelandt gesien, en komt by de Switsers alderlaetst; eet Ieneverbeyen, steeckende Palm, en jonge Suyp-Peerboom. Roept helder, vlieght met schoolen, en onder't vliegen geluydt maeckende. De Snip Ilias is over den rugh gantsch doncker, de borst is verscheyden geverft, de buyck in 't midden witachtigh, en ter zijden roodt, als oock 't onderdeel der vleugels, den beck van binnen geel. Sy nestelen in Hongarien, en Bohemen, leven oock in de Duynen in groot getal. Vervliegen in 't begin van de Winter, ontrent veertien dagen na 't vervliegen der Hayrsnippen, of Pilares naer Switserlandt, en komen ontrent Paesschen weder. Eeten Wijnbesyen, ende doen de Wijngaert groote schade.
De Water-snippen onthouden haer by Poelen, Moerassen, Meeren, en niet selden aen de Duyn- en Zee-kanten op de Stranden, zijnde van een eenderley geveert, en verwe, met weynigh veranderingh, de beenen, en sneb een weynigh langer en 't hooft kleender als de Landt-snippen; eeten de kleene Viskens, Sleckjens, Wormen, &c.
Auteursrechtvrij
