Lees maar, er staat niet wat er staat

[p. 188]

Kristal en sterren

Sterren, versplinterd heelal,
Vuur langs den hemel heen -
O Christus, begraven kristal,
Vuur dat bevroor in den steen!

Ter weerszij der wereld geplaatst,
Wordt der sterren koud firmament
Tot een glinst'renden gletscher weerkaatst
In de kern van elk element.

En tusschen hen beiden schuift
Een schaduw-spel door den tijd
Van stervende vormen, en stuift
Weer uiteen naar hun eeuwigheid -

Welk een goedheid van God
Heeft, toen de vloek was gesteld
Over ons donkerend lot,
De weinige eeuwen geteld,

En schiep uit zijn witten schoot
Dit onuitputt'lijk geluk
Tusschen licht en licht, en den dood
Als een tintelend oogenblik! -