Maart-April

[p. 41]

Het poorteken.
V.

Och God, wat wordt dat poorteken klein
Daar in dien grooten muur, muur, muur,
De zotte wilde wijngaard,
Die groeit daar op den duur

Zoo heelemaal, heelemaal over,
Daar schiet niets meer van over
Wat zit dat poorteken daar alleen
Achter den wijngaard met zijn hart van steen.

Wanneer ik voor de landbouwles
Mijn arbeid heb verricht,
Dan kom ik soms de bladeren
Wat wegdoen van zijn gezicht.

Dan knik ik soms: Hela,
Dag poorteken! Tot straks!
Nu moet Alice naar boven
Gaan studeeren in de klas.

Maar als de vacantie gedaan is
Dan gaat de wijngaard dood;
Dan vallen al zijn bladeren,
Dan komt weer 't poorteken bloot.

Dan zie ik weer mijn vriendeke
Van op mijn bank in de klas.
O blauw, o schoon, fijn poorteke,
Dat mij zoo dierbaar was.