Gheestelycke plantaige van gheestelijcke op-climmende boomen(1675)–Joannes Mys– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 122] [p. 122] Sy versoeckt te syn uyt de ghevanghenisse. Stemme. Doutes que me feux nu puissent durez. 1. O liefsten Heere hoe langhe sal ick Noch syn ghesloten In dit allendich strick? Waer in ick ben al ooghenblick Met druck en pijnen overgoten. 2. Mijn vleesch mijn aders, mijn zenuwen cleen Die'k heb ontfanghen Blyven te langhe by een: [pagina 123] [p. 123] Schijnt datse niet en willen sche'en, Om meerder druck in my te pranghen. 3. Soo langhe mijne ziele ghesloten so is, Sy schijnt te wesen Als in aen Vanghenis: Daerom compt in ghedachtenis Om my hier te ontslaen van desen. 4. Ten hanght voorseker maer aen u ghebodt My los te laeten Uyt dit vermoeyich kot: Dat ghy sulcx dee't o eeuwich Godt K'sou my in compst tot u, seer baeten. 5. Hier so te wesen t'doet my veel belet, [pagina 124] [p. 124] In oeffeninghen Der deught en des Ghebedt: Jae als ick ben om hoogh' gheset: T'doet my den gheest weer neder bringhen. 6. Hierom soo waer ick seer gern gheslaeckt, Om te gheraecken Tot u daer t'hert naer snaeckt: Dat ghy dees vanghenisse braeckt Dan sau hem mijnen gheest vermaecken. 7. Lof wiltse breken van stonden voor goet Eer ick beswijcke Door cleynicheydt in moet: Op dat ick hier met beter spoet Vercrijghen mach het hemelrijcke. Vorige Volgende