Gheestelycke plantaige van gheestelijcke op-climmende boomen

Sy seght: mijnen beminden is mijn: en ick ben syn.

Stemme.
Van Cecilia en Floriaen.

1.

Bruydegom verheven, Goddelijck aenschijn
Hoe soet is u wesen, als ghy met my wilt syn,
Ghy syt quaelijck ghetreden, by my op dit foreest,
Of uwe goede zeden, verlichten mijnen gheest;
Ja noch meer mijn beminden dat my socht te verslinden
Gaet nu van my vlieden op den staenden voet
Dat ick aen u comste de eer aenschrijven moet.

[p. 100]

 

Ghy comt my hier schincken, u presenti' claer

 

Ende my soo wincken, wel seker wonderbaer:

 

G'haudt my by u gheseten, met eene liefde puer,

 

Die heel is onghemeten, van nu tot alder ur:

 

Met dese pure minne, die alle goet heeft inne,

 

Spreckt ghy t'allen stonden my seer hemels toe

 

Al sonder te worden van uwe worden moe.

 

3.

 

Soud' wel connen wesen, datter yemant sou,

 

In het cas van desen, eenichsins worden flau?

 

Neen, neen gy soud' ontsteken, wt u manier van doen

 

Hy soude u aenspreken, dat gy hem meer soud' doen

 

Met hemelsche aenspraken, van al hemelsche saeken

 

Want allegaer de ghene, die ghy hier becaut

 

Niemant en begeert toch dat ghy op handen saut.

[p. 101]

 

4.

 

Ghy maeckt alle lieden, aen u oblifant

 

Als'u sy eens bespieden, sy comen u ter handt,

 

Voor my ick moet belijden, dat uwe min my bindt

 

So dat ick t'allen tijden, mach segghen bly gesint:

 

Mijn is, mijnen beminden, die my heeft comen vinden

 

En ick ben de zijne, t'is ghenoech betoont,

 

W'hebben malecandren, met liefden croon becroont.

 

5.

 

Dat ick soo dorf spreken, k'doet uyt suyver hert,

 

T'syn der liefden treken, die spelen hunne pert:

 

De Goddelijcke minne, ghy weet wat dat sy is,

 

Sy heeft stautheyt inne, in haere minne fris:

 

K'en wil ons min niet seggen, noch gelijck aen leggen

 

K'weet dat uwe liefde naer des hemels staet

 

Meerder is als mijne, oneyndelijck in grad'.

[p. 102]

 

6.

 

Lof o Godt van weerden, mijn oprecht vermaek,

 

Naer u opder eerden, alleenelijck ick snaeck;

 

Laet uwe lifde groeyen, de mijn sal groeyen me,

 

Al sonder te vernoeyen, op een Hemelsche ze

 

Op da'ck door u genaede, in liefde my versaede

 

Want u Hemels liefde, volmaeckt alle vreught

 

En sy doet ons comen in als tot waere deught.