Volledige werken. Deel 24. Brieven en dokumenten uit het jaar 1887. Nagekomen brieven en dokumenten uit de jaren 1839-1886
(1995)– Multatuli–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 47]
| |
Zaterdagavond! Lieve Line Ja ik ben eene luie schrijfster, en tegenwoordig valt het meedeelen mij moeilijker dan ooit te voren. 't Is daarom goed dat je zoo nu en dan eens port. Van de Ingelheimers wisten we dat het met je echtvriend goed ging en gelukkig kan ik jou van hen hetzelfde meedeelen. Gister nog kwam er een brief van Mies waarin de heugelijke tijding dat Dek veel beter was en ze tot het inzicht waren gekomen dat een gewone verkoudheid zijne kwaal tijdelijk had verergerd. Moge het zoo zijn. Wat ons aangaat wij leven ons stil leventje, nu de Gorter's weg zijn bijna afgezonderd van de wereld. Bijna? neen geheel. Sedert hun vertrek spraken wij nog niemand. Ik zou niet durven beweren dat dit goed is, maar onze lectuur, ons werken, enz. enz. behoedt ons toch voor indommelen. We nemen misschien zelfs meer notitie van alles wat er omgaat dan zij die zich in de wereld bewegen. Soms waait me wel eens de lust aan er me hals over kop intestorten om met volle teugen te absorberen zoo als George EliotGa naar eind1. zegt. Ik ben opgewonden door het lezen van haar Life zoo zich dit openbaart in haar brieven, uitgegeven door haar echtgenoot Gross. Jij kent ze zeker al sinds lang.- De Gorters gingen den 13den Jan. op reis. 't Was een droeve uittocht. Geert half ziek. Gelukkig is de reis boven verwachting goed gegaan en bevinden ze zich in het hotel waar ze zijn afgestapt tamelijk goed op hun gemak. Hij is reeds weer druk met zijn badkuur aan den gang wat schijnbaar zijn kwaal verergert. Maar 't is zoo als hun klein kereltje mij met drukletters schrijft: ‘dat is juist een bewijs dat papa's knietje beter zal worden.’ Hij was hier in den laatsten tijd zooveel leniger. Och we hopen zoo. Ons huis staat aangeslagen: zoodra het weer zachter wordt gaan we aan 't zoeken. Lukt het niet dan laten we ons boeltje hier opbergen en trekken we voor enigen tijd naar Hamburg! A propos Line had je die duifjes op de nieuwjaarskaart zelve | |
[pagina 48]
| |
geteekend? OB beweert zulks! He Line wat moet je een gelukkig gevoel hebben nu de Haas weer zoo goed als hersteld is. We waren soms zoo bang dat het chronisch zou worden. - Zoodra je verkoudheid over is en het weer zachter verwachten we dat je eens komt. Ik mag nog geen tochtjes ondernemen wijl ik steeds hoestende ben, zonder echter verkouden te zijn. Nu als 't haantje van den toren maar eerst weer omdraait zullen al die kwaaltjes wel verdwijnen. Die Line schrijft toch keurig netjes zegt OB met een schuinschen blik naar mijn schrift. Heb je me lief Line och schrijf dan een beetje sloriger dat is de ware humaniteit zich voor te doen alsof men dezelfde gebreken heeft dan hij met wie men omgaat. En wat brengt dat de wereld vooruit! Je ziet dus dat het niet alleen een bijzondere maar ook algemene plicht is ik bedoel een plicht ten algemeene nutte. Arm Slikkeveer!Ga naar eind2. De regen klatert! Hartelijk gegroet van OB en YM. |