[17 september 1874
Brief van Mimi aan Vosmaer]
17 september 1874
Brief van Mimi aan C. Vosmaer. Dubbel en enkel velletje postpapier, geheel beschreven. (M.M.)
Haar laatste portret: zie inzake dit portret van Nonni 18 juni 1873.
Donderdag avond
Beste Vos. De dek heeft gezegd dat ik je schrijven zou; en dat doe ik werkelijk ook heel graag. - Iets nieuws heb ik je helaas nog niet te zeggen. Ik meen iets nieuws uit Italie. Nu, donderdag avond weet D. nog niets meer dan Zondag middag. denk hoe pijnlijk! Behalve dat eene telegram hebben de kinderen niets laten hooren. Gister middag heeft dek getelegrafeerd met réponse payée - alleen om eens iets te vernemen - maar zelfs daarop geen antwoord. We zijn 't raden moe. - Die arme dek. Want dit wachten is erg erg pijnlijk. We wilden zoo gaarne wat weten van die stemming... etc. etc. en dan non hier te krijgen. Ik zou 't erg graag willen, ik hoop zoo het eene voldoening zou zijn voor dek. non is nu 17. zoo oud dus als uw dochtertje. 't Is 4½ jaar geleden dat we haar zagen, wat 'n tijd op dien leeftijd! Ze was toen 'n bakvischje lang mager bleek en blond - nu is haar laatste portret heel mooi. ja, dat heb je zeker wel gezien. in alle geval ze is een lief meisje - ik wou haar dol graag hier hebben... Ik ben zoo bang de reis te vermoeiend zal zijn voor dek. heen en terug is 'n 70 uur sporen. Nu we zijn nog zoover niet, maar als we zoover zijn hoop ik dat hij mij haar zal laten halen. Sporen brengt hem zoo van streek, en de agitatie en de zorg voor overstappen en voor de bagage en de omgang (!) met kellners - alles even verkeerd voor hem.
Beste Vos, neem me niet kwalijk maar ik schrijf je omdat D. daar straks uit z'n humeur was dat ik 't niet gister gedaan had. ik toon hem nu mijn goedewil door dit velletje papier te nemen, ook doe ik 't wel graag, maar het is vervelend voor u, want ik denk aan niets dan aan Edu - die dek niets laat horen, aan de lieve non - die ik hoop hier te krijgen, en aan die arme tine die nu in de koude aarde ligt. Gelooven kan ik 't bijna niet. Arme tine! en maakten ze nu dek maar niet ziek door hun zwijgen. - want après tout is dat nog het ergste. - Lief van je dat je edu wat geholpen hebt. arme jongen. hij hield veel van zijn moeder en wonder was 't niet. Denk ze heeft zelfs dek aan hem opgeofferd. hij was haar een en alles - zelfs haar tyran.-
We verwachten weldra een bezoek uit Holland. nam. truida Hotz. je