uw huis tot een oasis gemaakt in de Amsterdamsche huizenwoestijn; een woestijn waar ik mij gewoonlijk, zelfs gedurende mijn kort verblijf, vrij eenzaam en verlaten gevoel. - De eenvoudige reden van mijn lang wegblijven is deze: dat aan eene Commissie van eenige Heeren in of bij Amsterdam woonachtig, de voorloopige werkzaamheden zijn opgedragen, en men ons provincialen dus voorloopig missen kan, totdat de finantieele kwestie op het tapijt gebracht zal worden. Nu schijnt die Commissie, aangespoord welligt door de voorbijgevlogen zomerdagen, zoo buitengewoon ingespannen gewerkt te hebben, dat sints een achttal maanden, onze overkomst geheel overbodig werd. - Het duurde zelfs zóó lang, dat ik mij informeerde, of welligt een oproepingsbrief verloren was gegaan; maar ik kreeg het geruststellende antwoord dat dit niet het geval was, en dat men mij nog zelfs niet bij benadering kon opgeven, wanneer men ons in de hoofdstad noodig zou hebben. Daar ik meestal in de warme dagen, ten gevolge van het tehuis zijn der kinderen, van logés enz. indolent wordt en weinig werk, en dus wanneer ik eenige lezingen op mij genomen heb, het werk zich des winters opstapelt, kwam mij dat uitstel niet geheel ongelegen; - zeker is het in tusschen dat ik bij mijne éérste komst in Amsterdam Uwe zuster en UEg. toonen zal, hoezeer mij uwe gulle en hartelijke ontvangst bevallen is, en hoeveel mij één uur onderhoud met U waard is. - Een dergelijk uur wekt op, lokt aan, en verrijkt hart en geest: men gaat naar huis met iets om over natedenken, terwijl ¾ van ons leven voorbijgaat in gesprekken die ons wel niet als Circe in knorrende dieren veranderen, maar ons toch in een toestand achterlaten, die zeer nadert tot die van eenige onzer oudste Darwinische voorvaderen, - de weekdieren. - En het redmiddel tegen deze gedaanteverwisseling heeft men niet steeds bij de hand-
Ik dank U hartelijk voor de toezending van den brief van Mw: Omboni; die lezing doet goed, en eene dergelijke vriendschap is eene lofspraak voor haar die ze gevoelt, en voor haar die ze opwekt - Het is treurig te zien dat de gezondheid van Mw: Dekker verminderd, en zij zou, minstens met evenveel recht dan haar man, den naam van Multatuli mogen dragen. - Gelukkig is zij nu bij hare beide kinderen en beloven beiden te worden wat slechts eene moeder verlangen kan - Gelukkig dat uwe onuitputtelijke kas haar weder materieele hulp heeft kunnen aanbieden, maar moge zij steeds blijven worstelen