zouden wij zeggen sedert - het boek verscheen, dat thans, gelijk het heet, in volksuitgave wordt te koop geboden, de Max Havelaar.
De heer Schadd, die het uitgeeft, moest zich schamen over de kleinmoedigheid, waarmede hij den prijs niet lager danf2,40 heeft durven stellen, en over de onbeschaamdheid, waarmede hij een editie tot dien prijs als volksuitgave durft annonceren. In allen gevalle zal het boek, zij het dan niet door Jan en Alleman, toch door velen weder eens gelezen worden. De schrijver van den Max Havelaar heeft zich sedert steeds beklaagd, dat het publiek niet lezen kan; dat het boek zijn doel niet bereikt heeft. Doch ik vrees, dat, wanneer het Nederlandsch publiek thans den Max Havelaar herleest, het, ditmaal met bewustzijn, den indruk zal krijgen, welks onbewuste aanwezigheid vroeger wel de oorzaak zal geweest zijn van den weinigen praktischen invloed, dien het boek gehad heeft; dien namelijk, dat de Max Havelaar een geschrift is, meer nog ter regtvaardiging van Max Havelaar, dan tot verbetering van het lot der Javanen geschreven.
Dit is geen verwijt tegen den schrijver, die voorzeker evenzeer grond had regt voor zich, als medelijden voor de Saidja's en Adinda's te vragen; maar het is de verklaring, waarom de strekking van het boek, onhandig in tweeën verdeeld, op geen praktisch resultaat is uitgeloopen.
De schrijver bevindt zich tegenwoordig te Wiesbaden. Zijne echtgenoote houdt nog steeds in Italie haar verblijf. De kommissie tot inzameling van bijdragen voor het gezin van den steeds behoeftigen auteur vat haar taak zeer flaauwhartig op; sommigen harer leden noemen dit eene zekere bescheidenheid en kieschheid, welke slechts geheel vrijwillige, zoo min mogelijk afgebedelde gelden verlangen. Men vermeent echter, dat tusschen Douwes Dekker en de kommissie reeds moeijelijkheden gerezen zijn.