Om niet weer te riskeeren dat gy niet antwoordt, zal ik u niet meer schryven. Dit middel is zeer eenvoudig, en ik had het vroeger moeten toepassen. Dit had my veel ergernis en schade bespaard.
Ik mág my niet langer blootstellen aan de noodlottige gevolgen die uwe handelwyze voor my heeft. Herhaaldelyk vraagde ik u op welke wyze gy meent me daarvoor schadeloos te stellen? Maar - natuurlyk! - gy hebt daarop niet geantwoord.
Behalve dat eeuwige niet-antwoorden, ook in zaken die niet regtstreeks met geld in verband staan - hoezeer al die vertragingen my wel ter dege in 't geldelyk schaden! - hebben wy te zamen de Ideen in de wereld te zenden.
En om 't myne daartoe bytedragen moet ik kunnen leven niet alleen, maar kunnen leven met iets minder ergernis dan gy my veroorzaakt. Gy betaalt my wat ik in zeer pynlyke omstandigheden lever, maar gy betaalt me niet wat ik ten-gevolge dier omstandigheden, niet leverde. Dat is oneindig meer!
Door uwe schuld leed ik honger. Myn gestel is ondermynd. Ik ben half blind. Ik verzuimde veel. Geestelyk en lichamelyk, ja ook en vooral: maatschappelyk. ben ik zoo verzwakt en gedaald, dat allerlei vuil volk (Kern en consorten!) my tot 'n voetveeg gebruikt of gebruiken wil.-
Ook daarom moet ik, ten opzigte van het deel dat gy daartoe bydroegt, my schikken, voor zoover het verleden aangaat. Redrès van 't gebeurde gaat uwe krachten te boven. En gy maakt er u dan ook maar 't makkelykst af, door u te houden alsof gy niet weet wat er geschied is. (Ten deele weet ge dat dan ook werkelyk niet! Myne kinderen heb ik door uwe schuld voor altyd verloren.-
Maar al wist gy dát niet, gy wist toch genoeg, dunkt my, om eenig besef te hebben van wat gy my gedaan hebt. Ge wist toch dat ge my, die geregeld betaald wordende voor myn arbeid ryk ben, tot een soort van bedelaar hebt gemaakt. Gy wist dat ik hemden verkocht voor brood. Myn schuld is dat ik te lang poogde eenig gevoel daarvan in U optewekken. Er is hier geen kwestie van uwe financieele gêne. Dat zoude byzaak geweest zyn, en by tydige opregtheid van uwen kant, zoude ik middelen geweten hebben om U en my zelf te helpen. Maar dit alles is voorby. Ik moet my in 't gebeurde schikken.
Voor 't vervolg echter wil ik my waarborgen. Dit is myn pligt, en gy moogt me dit niet kwalyk nemen. Want al beantwoorddet gy