Brahman. Deel 2

[p. 303]

[De gele kromming van een gloeiend zwaard]

De gele kromming van een gloeiend zwaard
Snijdt langzaam de robijnen bol in twee;
Nu de eene helft achter het geel verglee,
Lijkt de and're een klaproos met de kelk naar de aard.

In 't iets verschoven lemmet bijt een schaard
Scherphoek'ge kart'ling, maar tot gladde snee
Vervloeit het zichtbaar, alsof 't smelten dee
Een donk're hitte uit onzichtbare haard.

Zwartblauw, dieprood staat aan de schaduwkant
Van 't bosch de korenbloem- en klaproosrand;
Naar 't oost wijken de sparren, blauw en ver;

En nu helheid van kleur op de aard vergloeit,
Is 't, of 't daar ginds voor kort herleeft en bloeit
Als zonneklaproos en als koornbloemster.