Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
AuteursrechtvrijStemme: Voicy venu Turenne.
Moeder.
SOonjen loopt niet soo henen // met eenen // dullen //
kop om u te vullen // vol van menschen bloet;
Maer wilt ghy smullen // in het hooghste goedt,
Reyckt naer d'olyven,
En wilt hier blyven,
Laet al den storm des leghers dryven,
Schyven // die de legher-wyven
Slicken in hun hert', staen my al te dier;
Laet dan den vrede-zeghen // u beweghen // hier.
Soon.
2. Moertjen, laet die gebeden // want heden // willen,
wy ons lyf verspillen // voor 't ghemeyne best,
| |
[pagina 207]
| |
Al valt ons spille // in het asch op het lest,
Roemigh is 't sterven,
Dat ons doet erven,
(Daer alle goederen bederven)
Erven // gheene aerde scherven,
Maer den altydt bloeyenden Lauwerier:
Laet dan den oorloghs zeghen // u beweghen // hier.
Moeder.
3. Den Lauwer geeft maer blad'ren // doch nad'ren //
wy den // frissen, ende blyden // oli-tack, wy sien
Vlughs van hem scheyden vettigheyt, en wien
Sal dit niet vermaken?
Sal dit niet doen staken
't Bersten, en slinden van d'oorloghs saken?
't Kraken // van soo vele staken,
Die tot de sterren hun verhieven schier:
Laet dan den vrede-zeghen // u beweghen hier.
Sone.
4. Al dat ghy wilt betrachten // is 't achten // minder //
dan den minsten hinder die my dryft van hier,
| |
[pagina 208]
| |
'k Ben hier een vinder // rechts van niet een sier;
Ginder sal ick leven,
Ginder sal ick zweven,
Ginder sal ik, door deught ghedreven,
Gheven // kennis hoe dit leven
Is het roemighste van d'aerde schier,
Laet dan den oorloghs zeghen // u beweghen // hier.
Moeder.
5. Wel laet ghy dan u leven // beneven // 't goedtjen //
dat soo menigh moedjen // heeft gekost aen my?
Sone.
Jae 'k treck myn voetjen // lieve Mo'er van dy,
Maer om te koemen
Tot 't edel roemen,
Dat my sal eenen Heldt doen noemen,
Bloemen // die gheen mensch kan doemen:
Lieve laet dan 't weenen en ghetier,
En laet dan oorloghs zeghen // u beweghen // hier.
|
|