Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert– Auteursrechtvrij
[pagina 193]
| |
Stemme: Soo 't begint.
LIeven Godt! wat lyd' ick plagen
Sedert dat ick ben ghetrouwt,
'k Plagh te leven sonder klaghen,
Maer 'k lyd' nu door die boos vel
Meerder pyn dan in de hel.
2. Soud' ick gaen een pintjen knuysen,
Als ick van te voren plagh,
'k Vind' gheen gelt tot myn gelagh;
Myn broeck weet sy soo te luysen,
En sy maeckt myn beurs soo pluys,
Dat ick vind' noch munt noch kruys
3. Sy doet niet al my verwyten
Dat ick al haer geldt verteer,
Dagh'lycx bras, en brom, en smeer;
Mocht ick haer den rugh in-smyten
Soo had sy haer rechte deel,
En ick waer vry van krakeel.
4. Sit ick somtyts een half uerken
By myn vrienden wat te laet,
Sy verwyt dat metter daet,
En dan komt myn schoon postuerken
Self my roepen uyt ´t ghelach,
Daer ick al seen peerdt om lach.
5. Dan noemt sy my satte beeste,
Satte pry, en satte fiel,
'k Wensch het Wyf dat s'op myn ziel
In de helle waer te feeste,
En daer maeckte dit rumoer,
En soo quyt waer die quaey hoer.
6. Vrienden, die my 't hooft siet krouwen,
Siet doch desen handel aen,
Wilt ghy dese pest ont-gaen,
Wacht u soo een wyf te trouwen:
On-ghebonden, los, en vry,
Maeckt een ieders herte bly.
|
|