| |
| |
| |
Boertigh Refereyn, Op het edel ende Wyt-vermaert Koeckel-berghs Bier, Ondermenghelt met vercheyden Liedekens.
LEstmael wird' ick ghesmeten, hoort naer myn vermaen
Van myn droncken Wyveken, sy dede my seere,
Om dat ick een Meysken hadde vriendschap ghedaen;
Ick riep', en 't was my leedt, ey myn leven niet meere:
Sy sloegh seer dapper; maer doen nam ick mynen keere
Recht naer Koeckel-bergh, daer ick wilde gaen drincken,
Jae, jae (dacht ick) ick sal u liever ontsincken,
En liep te poorten uyt (want sy wilde my krincken)
Recht naer Koeckel-bergh, daer ik wilde zyn,
Daer vond' ick een hoop Boerkens, die op my wincken,
Om te singhen een Liedeken, ick seggh 't u certeyn:
| |
| |
Als alle de eeckelen reysen, dan messet den Boer syn svvyn,
Ick scheydde stracx van daer, en lietse sneven,
Ick lietse alleen singhen, al dede 't my pyn;
Daer is een boeyken komen in 't landt, het sou soo gheerne leven,
De dochter tot de moeder sprack, vvat sullen wy Hansken gheven?
Ick sagh daer een lustigh Boerinneken verheven,
Die dit Liedeken songh seer lieffelyck en soet,
Ick stondt daer seer scherp naer en luysterde beneven,
En peysde, 't is wonder wat doch al den dranck doet.
2. Daer naer quam ick in een ander prieelken,
Daer knechtjens speelden met menigh ladaetken,
Sy kusten al oft sy waren in een bordeelken,
En speelden een Liedeken, het gingh op een fluytjen:
Myn soete Lief en ick wy saten in een schuytjen.
Sy songhen, sy klonghen, en sloeghen uyt menigh kluytjen,
't Was, zwyght ghy rabout, en laet varen den bras.
Doen songher noch een, het gingh op een luytjen
Het was een oude moeder die langh verloren was.
| |
| |
Dat gingh seer wel, maer hy speelde te ras.
Doen songh daer noch een ander klickoeyken naer mynen sin:
Want sy wist soo wel te houden haren pas:
Ick stont op hooghe berghen, ick sagh ter zee-vvaert in.
Ja (dacht ick) wat soeten thoon is dat,
Om de knechtjens te trecken tot u ghewin.
Een Meysken op een revierken sat, soo schoone sy vvas.
Sa, laet drincken, en storten, en lichten het vat,
Dat hoorde ick roepen van een jongh-bloet,
Hy brack potten en ghelasen, ick segh 't u plat:
Ick peysde, 't is wonder wat doch al den dranck doet.
3. Ick soeckelde, ick tuymelde, ende ick wou springhen,
Onder allen hoorde ick een lichte Commeer
Sy begost daer een rantelingen te singhen:
T'Antvverpen over 't Veer,, is al myn begheer,, vvat ick verteer:
Loopt (dacht ick) en speelt met het kort gheweer,
Want danssen en springhen is al u plaisier.
Noch hoorde ick daer singhen een lichte Truy oft Kleer:
| |
| |
Stout Ruyter, steket u peert met sporen, rydt al onder den Eglentier.
Dat gaet seer fier, maer u ghebreeckt eenen toom,
Om u back-huys te breydelen, dus naeckt u dangier:
Het sat een Vercksken op eenen boom.
Ick wilde wel dat ghy waert in S. Peeters kerck te Room',
Soo en soud' ick u niet meer hooren dan.
Doen hoorde ick noch een singhen, het docht my wesen droom:
Myn vvyveken is myn vvyveken, en ick ben haren man.
Maer word' ick van haer ghesmeten, soo kus ick haer als ick kan.
Jae (dacht ick) dat gaet seer wel lieven Jan.
Doen songh daer noch een ander, dat docht my wesen goet:
Ian, Ian, vvildy my dan niet kussen, vvaerom troudy my dan?
Ick peysde, 't is wonder wat doch al den dranck doet.
4. Daer na quam ick in een ander by retorycke gheesten,
Sy songhen een Liedeken het welck gingh seer soet:
Verheught u nu ghy gheestkens al metter spoedt.
Dat gingh soo fraey, dat ick van blydschap vergat al myn klaghen.
| |
| |
Doen hoorde ick noch een ander, hoort myn ghewaghen:
Onlanghs niet langhe daghen,, quam my Diana vraghen,
Oft ick met haer vvou jaghen,, langhs henen de bosschagi.
Hoe en sou my desen sangh niet wel behaghen?
Nu ben ick blyder dan doen ick wird' gheslaghen,
Flus was ick vol bezwaren, nu ben ick vol jolyt.
Doen hoorde ick noch singhen, 'k en kan 't my niet beklagen,
Vrolyck verblydt, looft Godt ghy aertsche scharen.
Doen sagh-men my eenighe kleyn vreughden baren
Van Refereynen ende Rondeelen: ick gingher een waghen,
Veel Lief-hebbers sagh-men by een vergaren,
Wt ander prieelkens van Koeckel-bergh wyt,
Elck moest loopen, 't was op de klocks spoedt,
Veel sliepender buyten, 't was des weerdts profyt;
Ick peysde, 't is wonder wat doch al den dranck doet.
|
|