Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 166]
| |
Stemme: Van 't Vrouken met de Vincken.
LEst-mael wasser by ter Vuren
Eenen Boer die Teunis hiet,
Die op dry van syn ghebueren
Syne liefde vallen liet:
Hoort eens hoe het daer vergingh
Met dit Boeren-suyghelingh.
2. Teunis seyd', wie van u dryen
Kan de meeste konste doen,
Die sal ick alleenlyck vryen,
Ende gunnen eenen soen,
Jae sy sal, gheloovet my,
T'avond ligghen aen myn zy.
3. Swerte Maey die was te vreden,
Langhe Lyn die gaf haer woordt,
Griet beviel oock wel dees reden,
Maer sy seyde half ghestoort,
'k Wil dat Teunis 't vonnis wys,
Wie van ons sal hebben prys.
4. Maey heeft een been op-geheven,
En door d'ooghe van een naeld',
(Sonder druppel aen te kleven)
's Boerkens schoenen vol gestraelt:
't Boerken riep: wat droes is dat?
'k Voel my tot de knoeffels nat,
5. Doen seyd' Maey, 'k sal by gansch wonden
Slapen nu aen Teunis zy.
Neen (seyd' Lyn) 'k heb wat gevonden,
Daer u konst maer geck is by:
'k Sal u thoonen metter daet,
Dat my d'eer alleen toe-staet.
6. Gy siet dees vyf Oly-saeykens,
| |
[pagina 167]
| |
Op dien Teerlingh staen gheruyt,
'k Middelste sal ick seer fraeykens
Vysten van dees vyven uyt:
'k Welck sy konstigh heeft ghedaen;
Want de vier die bleven staen.
7. Soo dat 't saeyken noch heel drooghe
Recht in Teunis ooghe vloogh:
Dies hy riep: hebt doch me-dooghen,
Ruckt dit saeyken uyt myn oogh.
Doen seyd' Lyn: nu sal certyn
Teunis myn Lauweyken zyn.
8. Neen (seyd' Griet) loopt in de boonen;
Leght dees not op mynen teen,
En ick sal die, om te thoonen
Dat my komt den prys alleen,
Werpen recht ghelyck een keers
Over 't hooft in mynen eers.
9. Dies sy in haer achter-wangen
Heeft de not seer gauw ghevat,
En de selv' soo vast ghepranghen
Dat-se kraeckte heel ghelat,
En de keerne vloogh terstondt
Recht het Boerken in den mondt.
10. Als dan van dees dry Boerinnen
Ieder hadd' haer konst ghedaen,
Elck een trachte prys te winnen,
En met Teun te bedd' te gaen:
Dies sy vraeghden heel ontsint
Wie 't by-slapen hadd' verdient.
11. 't Boerken seyd': gheen van u dryen:
Want d'een schende mynen schoen;
D'ander ded' myn ooghe ly'en,
En de kerne was noch groen,
Die de derd' in mynen mondt
Wt haer semel-kiste sondt.
12. Dees Boerinnen zyn hem t'samen
Toe-gheschoten met ghewelt:
Maeyken sonder veel te ramen,
Heeft den Boer ter aerd' gheveldt,
D'ander hebben hem het hooft
Met den sleutel-riem gheklooft.
13. Als den Boer was mat gheslaghen,
| |
[pagina 168]
| |
't Lyf in stucken, 't hooft in twee,
Riep hy: 'k sal 't den Meyer klaghen,
Dat ghy my aen-doet dit wee:
Daer med' was het speeltjen uyt;
Gheen van dryen was de Bruydt.
14. Oorlof, oorlof, ghy Boerinnen,
Die aen Jonghmans liefde draeght:
Als ghy vryers soeckt te winnen,
Wacht tot dat 't u wordt gevraeght:
Een goet Jagher niet en acht
't Wilt dat voor hem wort ghebracht.
Naer 't duyster hop' ick 't licht. |
|