Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 162]
| |
Stemme: Lampons, Lampons.
ONlanghs hoord' ick een gheklagh, Bis
Van Rosette, die ick sagh, Bis.
Door een spleetken van de deure
Met haer Moeder sitten treuren,
Ay my, ay my,
Lieve Moeder staet my by.
2. Soo het meysken liet een sucht,
Seyd' de moeder, maeckt ghenucht,
Lieve dochter zyt te vreden,
'k Sal u tydts ghenoegh besteden,
Toeft wat, toeft wat,
Daer is stof ghenoegh in stadt.
3. 't Is nu wel een jaer ghele'en,
Dat ick staegh u heb ghebe'en,
Dat ghy my met rycken Bouwen
Soudt in eeren laten trouwen,
Ay my, ay my, &c:
4. Maer de moeder heel ontstelt,
Seyde: neemt een ander helt;
Wilt ghy uwe groene jaren,
Voor een Ambachts-man besparen?
Toeft wat, toeft wat, &c.
5. Roosken slaende traen op traen,
Sprack de mo'er wel vinnigh aen:
Wilt ghy myn gheluck ontstelen,
Soo sal ick van droefheydt quelen,
Ay my, ay my, &c.
6. Neen ick kindt, volght mynen raedt,
Neemt een deftigh Advocaet,
Oft wel iemandt van der pennen,
Laet doch, bidd' ick, desen Hennen,
Toeft wat, toeft wat, &c.
7. 'k Prys een geestig Ambachtsman,
| |
[pagina 163]
| |
Die de schouw doen roocken kan,
Die met alder-lye waren
Kan een penninghsken vergaren:
Ay my, ay my, &c.
8. Dochter 't is een eeuwig kruys
Staegh te sitten in het huys,
Om den Koop-man te verwachten:
Wilt doch naer wat e'elder trachten,
Toeft wat, toeft wat, &c.
9. Waer 't niet erger, als een vrou
Gheen ontfangh oyt hebben sou,
Als sy van dees pennelinghen
Tot een oortjen af moet dringhen,
Ay my, ay my, &c.
10. 't Is al niet wat ick haer seggh',
En myn dochters tydt gaet wegh,
Had' ik haer met rycken Bouwen,
Als 't hy meynde, laten trouwen,
Toeft niet, toeft niet,
Oft ghy brenght u in 't verdriet.
11. Oorlof moeders, die naer re'en,
Soeckt u dochters te beste'en,
Wilt naer pen noch deghen kycken,
Gheeft-se vry aen haers ghelycken,
't Is tydt, 't is tydt,
Oft ghy wordt u dochter quyt.
Naer 't duyster hop' ick 't licht. |
|